Populistisch Alphen
Wat een geweldige stad zijn we toch. We stijgen zelfs uit boven de landelijke trend. Wij zouden zelfs in staat zijn een 3-partijen regering te vormen. Tenminste, als we onze kiezers moeten geloven. Braver kan toch niet? De meerderheid is voor de VVD, het CDA en de D66. Al die andere klaplopers en verzonnen partijtjes hebben we niet nodig.
Onze gemeenteraad ziet er toch heel anders uit. Hoewel ze toch ook uit de bovengenoemde 3 partijen afkomstig zijn. Nieuw Elan zeker maar voor de rest weet ik het ook niet, Ik gok maar.
Landelijk redden we het net niet met die 3 partijen. Uit arremoede moeten we er dus een 4de bij nemen. Als brave Alphenaar kom je dan al gauw uit bij de CU met zijn bevlogen Egyptische zendeling. Een krappe meerderheid levert dat op maar is te doen. Dit gaat het worden.
Als ik over "we" praat begrijpt u al welke richting mijn gedachten op gaan. Bij mij stond de richting wel vast maar over het individu was ik nogal zweverig. Dat het een vrouw moest zijn was wel zeker, dit om Eveline een plezier te doen. Maar welke vrouw stond aan mijn zijde?
Van huis uit, meer dan 80 jaar geleden, ben ik zeer christelijk opgevoed. Je was Gereformeerd, Hervormd of Katholiek, en o ja, ook nog Christ- Gereformeerd. We waren allemaal voor Volk, Koningin en Vaderland. Bij ons hing een groot plaket van AR. op het raam. Bij de buren was het CHU en de andere kant weer KVP. De rest was platvloers en goddeloos. Hoewel ik veel van het geloof mijner vaderen verloren heb, ben ik er niet slechter van geworden. Veel heb ik er nog van over gehouden.
Mijn voorkeur gaat uit naar een vrouw. Daar doe ik niet moeilijk over ondanks de concurrentie van Henk Krol. In gedachten heb ik er een stelletje op een rij gezet. Daar gaan we dan: Sylvana, ja hum die moet eerst naar de kapper. Fleur Agema, pittige tante met verkeerde ideèn. Marianne Thieme, wordt al beter. Zou ik best wel een poosje mee in zee willen gaan. Maar helaas samen een biefstukje eten zit er weer niet in. Laat ik Jeanine Hennis niet vergeten. Eén brok natuur van de bovenste plank met dat guitige smoeltje.
Mijn rode potloodpunt wees uiteindelijk op Mona Keijzer. Wat een vrouw! Moeder van 5 zonen! Dat Mona-mmm-klinkt zo zoet maar ze kan praten als brugman. Zij is mijn favoriete.
Bijna Zou ik Edith Schipper vergeten. Onterecht want zij gaat proberen al die mooie dames te verenigen. Met behulp van haar man allicht.
Eigenlijk zou onze Liesbeth er ook nog wel tussen passen als de anderen een beetje opschuiven. We zien het wel.
