MINERVA Boskoop
Negen jaar na dato zijn er nog altijd een paar Boskopers die zich als een stel Calimero's gedragen als het om de ABR-fusie uit 2014 gaat. Toen het fusie-verhaal speelde was het niet gemakkelijk om de drie gemeenteraden op één lijn te krijgen. Als klap op de vuurpijl ontstond een forse ruzie over de naamgeving. Toch werd het eind goed al goed.
Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude zijn nu een grote welvarende plattelandsgemeente met een behoorlijke stad als centraal punt. Met de kleine 120.000 inwoners speelt Alphen ook best een deuntje mee op het provinciale en landelijke politieke toneel. Het is tenslotte een van de G40 oftewel grootste veertig gemeenten.
Voor 2014 was het helemaal niet vanzelfsprekend dat juist de combinatie van deze drie gemeenten tot een fusie zou leiden. De provincie Zuid-Holland was al jaren bezig om de lastpakken uit Boskoop aan een of meer buurgemeenten te koppelen. Met Waddinxveen lukte dat niet. Met Bodegraven lukte dat niet. Alphen zat ook niet op de Boskopers te wachten, maar ‘als het nodig is zijn wij wel bereid om mee te werken’.
Halverwege de vorige eeuw was het gedaan met de kleine dorpjes met een eigen burgemeester, een eigen gemeentehuis en een eigen veldwachter. Dorpen als Woubrugge, Rijnsaterwoude, Koudekerk en Hazerswoude moesten het in kleine clusters zien te redden aan het einde van de twintigste eeuw. De meeste clusters waren daar toch nog te klein voor en zo werd er lustig verder gecombineerd.
Boskoop moest er ook aan geloven en werkte behoorlijk tegen. Geen enkel buurdorp was goed genoeg. Totdat de Commissaris van de Koning(in) met de vuist op tafel sloeg. Boskoop ging fuseren met Rijnwoude en Alphen aan den Rijn. Punt uit.
Tijdens de onderhandelingen was het juist Boskoop – om precies te zijn het Dorpsoverleg van Boskoop dat van de week in het AD er nog even gezellig op los fulmineerde – dat aan het intrigeren sloeg. Eis na eis kwam op tafel en niets was goed genoeg, allemaal ingegeven door de wens om gewoon zelfstandig te blijven. Kort door de bocht had Boskoop zichzelf in de rol van de onderdrukte minderheid gezet en vocht het tot het bittere einde om maar zoveel mogelijk uit het proces te slepen. Bij voorkeur door de fusie te verhinderen.
De klap op de vuurpijl was een last minute snel doorgedrukt voorstel om een referendum te houden over de naamgeving. De crux was daarbij dat elke Boskoper voor twee, elke Rijnwoudenaar voor drie en elke Alphenaar voor één telde. En dat is wat uiteindelijk bij de Alphense inwoners en de Alphense gemeenteraad verkeerd viel. Het ging toen en het gaat nu niet om het verleden, maar om de toekomst van alle inwoners.
Toen uiteindelijk in de Alphense gemeenteraad elke toekomstige inwoner van de fusiegemeente gewoon voor één telde, was er geen overeenstemming. Daarom is de wet gevolgd en is het de naam van de grootste fusiepartner geworden: Alphen aan den Rijn.
En daar zijn we inmiddels allemaal trots op!
