MINERVA Oorlogsvluchtelingen
Soms is het best lastig om als neutrale journalist naar insprekers en sommige lokale politici te luisteren. Want uiteraard kom ik ook ergens vandaan. Gelukkig kan ik mijn ei dan hier kwijt.
Van de week werd in het Alphense gemeentehuis gesproken over oorlogsvluchtelingen uit Oekraïne. In de hele gemeente wonen er op dit moment 471. Een soort van druppel in een hele grote vijver. Waar deze mensen kunnen wonen, is lastig. Ze zijn hier totdat de oorlog voorbij is en dus zijn ze aangewezen op opvanglocaties en tijdelijke woningen die speciaal voor hen worden geplaatst.
Het plan is om aan de Steekterweg (en elders, maar daar gaat dit verhaal even niet over) een aantal units neer te zetten op twee locaties. Een voor 48 en een voor 75 mensen. Door de huidige bewoners van die weg wordt nu net gedaan alsof er ik weet niet wat aan de hand is. Meestal niet gehinderd door enige kennis van zaken, maar wel door een bak vooroordelen.
Nu heb ik zelf in zo’n soort enclave in het buitenland gewoond. Een locatie met 39 huizen ‘op de berg’ waar Nederlanders in woonden langs een weg met een dorp van 14 boerderijen waar de inheemse bevolking woonde.
Ik heb hele goede herinneringen aan die plek, niet in het minst omdat de enclave aan een natuurgebied grensde. De andere kinderen die er woonden, staan er zo’n beetje hetzelfde in. We hebben zelfs veertig jaar later een reünie gehouden in het plaatselijke buitenlandse café, met dank aan social media.
Dat is echter niet mijn enige link met oorlogsvluchtelingen. Allebei mijn ouders zijn namelijk oorlogsvluchteling, ieder uit een geheel ander deel van de wereld. Zij zijn alles wat zij kenden en alles wat zij bezaten en de hechte familie die zij hadden kwijtgeraakt. Geen ideale positie dus om de rest van je leven elders op te bouwen en toch is dat heel goed gelukt.
Wat het probleem is om twee iets grotere locaties voor Oekraïense gezinnen in te richten, ontgaat mij dus volkomen. Allemaal flauwekul argumenten om vooral ‘die vreemde mensen’ maar uit de buurt te houden met een heel hoog Not In My Back Yard gehalte. Niet echt iets om trots op te zijn.
