MINERVA Ze pakken ons alles af
Vorige de week werd heel Alphen opgeschrikt door de mededeling dat de organisatie van de Jaarmarkt de handdoek in de ring gooit. Een tijdje geleden kondigde het bestuur aan dat de 75-ste LAURA de laatste is. De gondelvaart is al een paar jaar weg, net als de ijsbaan op het Rijnplein. Grote evenementen die het niet redden. Al wordt er met man en macht aan gewerkt om de Jaarmarkt alsnog door te laten gaan.
Er zijn natuurlijk veel redenen waarom een organisatie besluit om te stoppen met een evenement. Het kost te veel geld. Er zijn te veel regels. Het is te veel werk. Er zijn te weinig sponsoren. Er zijn te weinig deelnemers. Er zijn te weinig vrijwilligers. En er wordt altijd wel naar ‘de’ gemeente gewezen als boosdoener.
Op facebook wordt er schande gesproken, want ‘ze pakken ons alles af’. De vele toetsenbordridders die te hoop lopen omdat er weer een groot feest de mottenballen in verdwijnt, vergeten voor het gemak dat het wel altijd dezelfde sponsoren en organisatoren zijn. Vrijwilligers zijn moeilijk te vinden en bijna elke vrijwilliger zet zich in voor verschillende evenementen.
Ik weet uit ervaring dat er achter de schermen een enorme berg werk moet worden verzet om een groot evenement van de grond te trekken. Er gaat gigantisch veel tijd zitten in organisatie. Elk bestuur weet ook dat mensen die ermee op willen houden, dat vaak willen omdat ze een dagje ouder worden en omdat hun gezin hen ook weleens wil zien.
Het bestuur van de jaarmarkt en het bestuur van de LAURA zitten wat dat betreft in hetzelfde schuitje. Ze zoeken al jaren naar opvolging, maar die meldt zich gewoon niet aan. En dan is zoiets als financiën en ingewikkelde aanvragen de druppel waarom het niet meer lukt.
Elk evenement voegt iets toe aan de aantrekkelijkheid van je woonplaats. Alleen daarom al zou iedereen in zijn of haar leven een keer in een organisatie moeten stappen. Om te organiseren. Om als vrijwilliger bardiensten te draaien. Om alles klaar te zetten en op te ruimen. Gewoon om te helpen. En omdat niemand er slechter van wordt om eens iets te doen in plaats van te zeuren dat ‘ze ons alles afpakken’.
