Moe
De gewoonte onder veel bloggers en reageerders om anderen tot schietschijf te maken, als persoon af te branden en het vuurtje uit te zeiken, die maakt mij niet moe maar hangt mij wel eens mijlenver de keel uit. De zin ervan ontgaat mij ook ten enen male o
 v2.gif)
Daarnaast vind ik dat het “spelen op de man of de vrouw” afleidt van de zaak waar het eigenlijk om gaat. Wie probeert de wethouder (of iemand anders die verantwoordelijk voor iets is) de grond in te trappen omdat het aan de Lage Zijde niet goed is gegaan, houdt zich bezig met de wethouder en niet met de Lage Zijde. Dat is een totale verspilling van materie en tijd en tijd….is geld. Dat laatste is wel belangrijk in dit verband. Wat heb je eraan? De wethouder verandert niet en als hij of zij wel verandert, dan merk je daar niets van binnen de kaders van het betreffende project, de Lage Zijde. Beter zou het dus zijn om te mikken op de mogelijkheden en onmogelijkheden die de Lage Zijde biest (en dat geldt bij lange na niet alleen voor de Lage Zijde) om tenslotte tot een positief resultaat te komen.
De voortdurende aandacht voor personen en hun al dan niet kwalijke eigenschappen doet bovendien vermoeden dat de scheldende persoon zelf niet zoveel goede ideeën heeft. Had hij deze wel, dan zou hij ze wel naar buiten brengen in een blog. Dat zou pas tot eer strekken van de schrijver. Tot veel meer eer dan de platvloerse scheldpartijen die er nu vaak te vinden zijn. Overigens geldt dit niet alleen voor de blogs maar ook voor de reacties die daarop volgen. Ook deze reacties hebben over het algemeen weinig te melden behalve afzeikerij. Wie zelf geen enkel idee heeft over mogelijkheden, kiest dus de weg van de minste weerstand en gaat schelden. Vaak levert dat ook nog wel wat applaus op van anderen die ook niets te melden hebben zodat de hele ideeënloze menigte tevreden kan zijn. Daadwerkelijke stappen voorwaarts zijn er dan natuurlijk niet gezet. Nee, de oplossing van de problemen laten we liever over aan anderen die dan daar misschien ook wel weer hun nek over breken zodat we opnieuw kunnen beginnen met schelden en zeiken. En hoofdschudden, want dat wekt de indruk dat je een heel goede oplossing weet al houd je die dan klaarblijkelijk maar het beste voor je. Waarschijnlijk omdat je geen slachtoffer wilt worden van de scheldpartijen van anderen.
Er is een bekend spreekwoord ”De beste stuurlui staan aan wal”. De wekelijkheid is natuurlijk anders. De werkelijkheid is dat degenen die aan wal staan over het algemeen nog helemaal nooit een stuur in handen hebben gehad. Misschien weten zij niet eens hoe een stuur er uitziet. En dan, ja dan kun je je afvragen wie er in het geheel het meeste te beklagen is.
Nou, dat zijn degenen die niet schelden maar ook niet sturen. Zij hebben namelijk verreweg de meeste last van de vertraging en verwarring die ontstaan door het geschreeuw en gekakel van degenen die menen overal een oplossing voor te hebben maar als het puntje bij paaltje komt helemaal niets inbrengen. Dat kunnen ze niet omdat ze zich steeds weer verliezen in hun vruchtenloze scheld- en zeikpartijen. En daarom wil IK de komende drie maanden geen gezeik meer lezen op blogs over mensen in Alphen die hun nek uitsteken en daarbij wel eens een scheve schaats rijden. Ik wil alleen nog maar opbouwende, positieve, creatieve en wat mij betreft fantasievolle oplossingen op het scherm zien verschijnen. En dat moet allemaal veel verder gaan dan “dit is duurder en dat is goedkoper”. Visie, daar gaat het om. Vooruit, krab die vastgeroeste hersens eens even los! Je kunt het!
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
