Hectisch weekje
Ondanks de wat teleurstellende uitslagen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen woensdag, wil ik iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om op ons te stemmen en in het bijzonder de mensen die hun vertrouwen aan mij hebben gegeven. Natuur
In aanloop naar deze verkiezingen waren de laatste dagen, voorafgaande aan deze dag, bijzonder hectisch. Het valt tenslotte niet mee om je als kleine lokale partij staande te houden tussen het verkiezingsgeweld van de landelijke partijen, die kosten nog moeite hebben gespaard in de strijd om de gunst van de kiezers.
Feit is wel dat, door deze uitslag, de kans op een echte verandering verder is afgenomen en we een unieke kans hebben misgelopen om het verschil te maken. Zij die zich hebben laten inpakken door de geënsceneerde invasie van de Pechtholdbrigade of zich voor de tweede keer binnen een jaar hebben laten ringeloren door de loze verkiezingsleugens van de partij van de afbraak, moeten niet gek opkijken en klagen als de rekening later op uw bordje gedeponeerd wordt.
Een verhoging van de OZB, oplopende gemeentelijke belastingen en zelfs een hernieuwde discussie over de naamgeving van ons dorp, zullen niet al te lang op zich laten wachten ben ik bang voor. Vreemd genoeg is de partij die grotendeels medeschuldig is geweest voor het debacle rondom het Thorbeckeplein en bij monde van de lijsttrekster, tijdens het grote debat, nog eens expliciet aangaf door te willen gaan met de uitvoering van verschillende megalomane plannen, waaronder de aanleg van een grote rondweg door de Gnephoek, als grote winnaar uit de verkiezingen gekomen, waarvoor mijn felicitaties. Terwijl ik deze column schrijf zijn de precieze cijfers mij nog niet bekend maar het zal me niets verbazen dat de vaste achterban van deze partij, uit de kleine kernen, er voor gezorgd hebben dat we de komende jaren geregeerd worden vanaf de kansel vanuit de kleine kernen. Of we daar echt blij mee moeten zijn betwijfel ik maar dat is mijn persoonlijke mening.
Tussen de verkiezingsperikelen door was er nog iets anders wat speelde, namelijk mijn column van vorige week. Zoals te verwachten waren de reacties hierop redelijk heftig maar tegelijkertijd ook ongenuanceerd. Te makkelijk werd er voorbij gegaan aan de inhoud van de column en direct met modder gegooid. Ten overvloede geef ik nog maar eens aan dat het geschetste beeld mij als ongewenst overkomt en dit heb ik aan de kaak willen stellen.
Het simpele feit dat Bas Eenhoorn hier niet zo veel in zag, doet mijn opinie niet veranderen en zou het voor de transparantie een goede zaak zijn om hier een raadsoordeel over te vragen of een dieper onderzoek naar in te stellen.
Jammerlijke aan alle commotie rondom mijn column en het overnemen daarvan door het Leidsch Dagblad, was het uitblijven van inhoudelijke reacties door de personen die alle informatie hebben aangeleverd. Zonder de alarmerende berichten van die zelfde personen was de column nooit tot stand gekomen.
Al even liet ik de naam Bas Eenhoorn vallen en zijn reactie op de aangedragen informatie. Na een in mijn ogen onvolledig en onnauwkeurig onderzoek trok hij een conclusie en de gespreksverslagen die daar aan ten grondslag lagen, geven nog maar eens aan hoe onnauwkeurig hij tewerk is gegaan. Naar alle waarschijnlijkheid kwam het de, afscheid nemende, burgemeester niet zo goed uit om nog geconfronteerd te worden met een probleem als deze. Tenslotte is hij al druk met de voorbereiding op zijn nieuwe baan en was afwikkeling met, de voor hem bekende, Wassenaarse slag voldoende.
Verder wil ik eigenlijk niet te veel woorden meer aan deze man wijden. Het laatste stukje sympathie dat hij nog kon opwekken bij me, is als sneeuw voor de zon verdwenen bij het horen van zijn commentaar op de Alphenaren in het algemeen en de harde toon van de politici, tijdens de verkiezingscampagne, in het bijzonder. Mede dankzij het overduidelijk blijk geven van zijn voorkeuren tijdens de raadsvergaderingen, heeft hij hier zelf ook een aardig steentje aan bijgedragen. Misschien dat hij in Vlaardingen gelukkiger wordt.
