MINERVA Schijtziek van dat gezeik
Gelukkig zijn ook burgemeester Tjerk en wethouders Gerard en Kees dat gezeik over die 'regeldruk' helemaal zat. Dus nu leggen ook zij eindelijk hun oor te luisteren. En iedereen heeft een mening. Soms wetende van de hoed en de rand. Even vaak is het natt
De organisaties en organisatoren van de Alphense evenementen weten precies wat zij ervaren. De ene keer gebaseerd op daadwerkelijk vreemde acties door het ambtenarenkorps. Een andere keer gebaseerd op onderbuikgevoel. Een ding is zeker: voor menigeen is de lol eraf en sommigen krijgen er buikpijn van!
Steeds vaker is dat omdat de enorme stapel regels en regeltjes schier onoverzichtelijk is geworden.
Nu is er een medewerker in het gemeentehuis - een soort van hulp-Sinterklaas zeg maar - die elke organisatie die een evenement of evenementje wil neerzetten, van dienst wil zijn.
Is je stapel formulieren zo hoog dat je de weg ergens bij papiertje nummer 3 al kwijt bent? Bel Therese.
Willen 'ze' van die vergunningenafdeling voor de vierde keer dezelfde horecapapieren in drievoud op hun bureau zien? Bel Therese.
Ben je al op zoek naar je open haard of je vuurkorf omdat je die stapels papieren niet meer ziet zitten? Niet verbranden! Bel Therese.
Je moet natuurlijk wel weten dat Therese echt bestaat. En het is ook handig als je haar telefoonnummer hebt.
De vreemde acties uit de glazen kas variëren van 'Die pijltjes moeten de andere kant op. Nu graag alle stukken opnieuw inleveren' tot 'We willen bouwlampen op het terrein voor het geval dat het overdag donker wordt'.
De termijn van dertien weken van te voren alles inleveren, is natte vingerwerk. Van de ambtenaren. In een grote stad als Nijmegen kan het in acht weken. Dan zou dat hier ook moeten kunnen.
En ja. Het is raar dat angst voor aanrandingen, eventueel comazuipen, wellicht een blikseminslag of een onvindbaar sanitair putje bepalen of er een vergunning wordt afgegeven of niet. Het is zeker te gek voor woorden dat 'we' net doen alsof we een echte ramp kunnen voorkomen.
Het onderbuikgevoel is iets dat je als stad, of gemeente, of dorp echt niet wilt bij je organisaties.
De beste manier om evenementen en activiteiten te 'killen' is ze het leven net zolang zuur maken - wat nou één a4tje? - totdat de organisatoren de pijp aan Maarten geven. Dan wordt het hier heel erg veilig. Maar ook dodelijk saai.
Dus moet je als gemeentebestuur heel goed luisteren naar je inwoners. Ook als ze zeuren. En dus moet je als burgemeester en wethouders 'de media' heel serieus nemen. Want ook al zeggen ze nare dingen, ze praten wel met iedereen en iedereen praat met hen.
De organisatoren van alle evenementen en activiteiten verdienen allemaal een lintje. Het zijn allemaal vrijwilligers. Ze willen allemaal iets leuks doen in hun vrije tijd.
Zij gaan dus zeker niet zitten wachten tot ze schijtziek zijn van dat gezeik!
