Mijn kijk op Alphen (21)
In vorige verhaaltjes heb ik het bijna vooral gehad over mijn belevenissen in de oorlog. Hoog tijd dus om die oorlog achter me te laten en het eens te hebben over wat er kort na de oorlog in Alphen te beleven was. Geïnspireerd uiteraard door die geheimzinnige bijeenkomst waarvan ik al gewag heb gemaakt. Wat een commotie heeft dat teweeg gebracht! Zou dat aan mij liggen? Er was niets geheimzinnigs aan maar ik gebruikte dat woord alleen om wat aandacht te trekken. Het heeft wel gewerkt.
Maar goed, na de feestelijkheden van de bevrijding moest ik weer naar school in de oude HBS bij het raadhuis. In namen onthouden ben ik slecht maar ik weet er nog een paar: de rector Scherpbier, meneer Bos van scheikunde, de heer Buma van Duits en twee gezusters die in de Dr.Lovincklaan woonden van Frans en Engels. De tekenleraar was ook een geinige vent maar ik weet zijn naam niet meer. Jemig wiskunde, natuurkunde, staatkunde maar ook daarvan weet ik de namen niet meer. Stom eigenlijk. Ouderdom!
Natuurlijk had ik een grote achterstand want ik had het laatste jaar geen moer gedaan aan mijn huiswerk. Ik had het veel te druk met mijn werk bij boer Willem van Wijk en bij de kolenboer Booij. Toch ging ik in Juli 1945 wel over naar klas 4 maar dat was een cadeautje natuurlijk. Het volgende jaar heb ik er een zooitje van gemaakt. Ik had heel andere belangen en de 5de klas was voor mij te hoog gegrepen dus ik was uitgeleerd. Het gevolg was dat ik door mijn vader bijna letterlijk de veevoederfabriek in geschopt werd waar hij baas was. Dat heb ik geweten. Ik heb duizenden balen van 50 kilo op mijn nek gehad en daar hield ik later zelfs een sporthart van over. Wat auto's aangaat reed ik al met 14 jaar in een vrachtauto en met 17 jaar had ik al 2 bekeuringen gehad. Logisch dat ik met 18 jaar gelijk mijn rijbewijs had. Met alle gevolgen van dien.
In die tijd ging je natuurlijk vaak naar het dorp. De Julianastraat was het centrum. Net voor de Hofbrug had je het tentje van Leo de Bult. Het was misschien een soort voorloper van een cafetaria. Er stond een soort biljarttafeltje met gaten en paaltjes en dan kon je er met een balletje op schieten. De voorloper misschien van het latere poolbiljart. Daar heb ik echt een beetje biljarten geleerd. Verderop in de straat had je bakker van Velzen en die had in het souterrain een leuke gelegenheid met tafeltjes en stoelen om de jeugd gelegenheid te geven met elkaar om te gaan. Natuurlijk wel om er iets aan te verdienen. Geen alcohol maar wel frisdrankjes en lekkere dingen uit zijn bakkerij. Er wordt nu zo'n ophef over gemaakt maar voor mijn 19de heb ik nooit een pilsje gedronken. Later heb ik dat wel ingehaald.
Op zaterdagavond gingen we op meidenjacht. Vaste gewoonte was de route Hofbrug-Aarbrug. De Julianastraat-Bruggestraat-van Mandersloostraat en vise versa. Je kwam elkaar iedere keer weer tegen net zolang tot er een praatje ontstond. In die tijd zijn op die manier heel wat verkeringen tot stand gekomen. Ook ik liep op die manier tegen mijn eerste meisje op. Wel oppassen voor de politie want je mocht niet met meer dan 3 of 4 man ergens in een portiek staan. Een samenscholingsverbod heette dat. Moet je nu om komen. Als je op de fiets een stukje op het trottoir fietste had je zo een bekeuring van fl. 2,50 aan je kont.
Er wordt nu zo zielig gedaan over de jeugd die niets te doen heeft. Althans dat er zo weinig voorzieningen zijn om ze te vermaken. Ik lees het toch echt vaak. Baarlijke nonsens zijn dat. Wat een gezeik. Ik kan er zelfs kwaad om worden. Als ze hun iPad of i{hone even aan de kant leggen kunnen ze overal schommelen of wippen. Wat doet MAX dan en al die schimmige zaakjes met Participe en Activiet?
Ik kan beter gaan slapen voordat ik echt kwaad word.
