De rugzakjes van het ID-college en vette sex
Onderuitgezakt op de bank. Het leven was een sleur geworden. Johannes deed iets op het ID-college bij de opleiding Orde & Veiligheid. Hilda werkte al jaren niet meer wegens chronische hoofdpijn en misselijkheid. Vaak als hij een beetje opgewonden was van een late film op TV had zij er extra last van.
Ze keken naar het journaal, waar het over ISIS ging en over die Nederlandse Jihadstrijder, die opriep tot aanslagen in ons eigen land. Minister Hennis, dat blondje van defensie, kwam in beeld met iets over straaljagers. Johannes vond haar wel een lekker ding, maar durfde dat niet te laten merken aan Hilda. Maar ja, die was ook niet achterlijk, die zag dat hij er bijna in kroop. Toen even later Ivo Opstelten kwam vertellen, dat uit veiligheidsoverwegingen, militairen niet meer met hun uniform in de trein mochten zitten, kon ze het niet laten terug te katten: "Dat vind ik toch zo’n charmante man! Bovendien een echte vent, die durft te zeggen waar het op staat en die stevige maatregelen durft te nemen".
Plotseling kreeg Johannes een ingeving. "Schat je hebt helemaal gelijk", riep hij voor het eerst in twintig jaar. Wat hem bezielde weet hij nu nog niet, maar mogelijk had de sappigste vrouwelijke minister ooit, hormonen in zijn lijf losgemaakt, waarvan hij het bestaan niet eens kende. "Die Opstelten van jou weet waar hij het over heeft. Het is een krachtige man en hij en Hennis vormen samen de ruggengraat van ons land. Weet je dat jij wel wat weg hebt van haar?"
Tegen zoveel charme was Hilda niet bestand. Ze begon een beetje te draaien en als een tiener verlegen te giechelen. Johannes ging door. "Ik ga uh morgen regelen, dat uh onze leerlingen uh niet meer met een uh rugzak met schutkleuren uh mogen uh lopen. Stel je uh voor dat ze uh het slachtoffer worden uh van een dol-uh-gedraaide uh Syrië-ganger!" Hij lette er goed net zo te praten als Ivo.
Hilda wist niet wat haar overkwam. Was dit haar man, haar eigen Johannes? Hij leek wel groter geworden, stoerder en sterker. Woest aantrekkelijk vond ze hem plotseling. Johannes keek eens naar zijn vrouw en hij schrok. Had hij dat al die jaren niet gezien? Wat leek ze veel op die Jeanine Hennis-Plasschaert!
Wat er verder gebeurde, kon Hilde zich niet meer herinneren, toen ze me dit verhaal vertelde. Wel wist ze dat ze die nacht zulke zompige heftige seks hadden, dat de buren de luchtmacht belden, of ze gek waren geworden om die F16’s op weg naar Irak zo dicht over hun huizen te laten vliegen.
Waar het verbieden van rugzakjes op het ID-college al niet goed voor is!
