Lisa vertelt... Vreemdgaan
"Als je in het buitenland zit, dan telt het niet echt." Althans, dat maak ik mezelf wijs. Ik weet niet wat het is. Ik ben niet ontevreden, niet ongelukkig, ik heb heus voldoende afwisseling, maar soms wil je iets nieuws, iets spannends.
Ik ben natuurlijk een ontzettend ondankbaar mormel, dat moge duidelijk zijn. Ik krijg altijd voldoende aandacht, ik hoef maar een kick te geven en ik krijg wat ik hebben wil, dus mijn gedrag is gewoon onvergeeflijk. En het is niet dat we er geen afspraken over hebben. Ja, modern heh. Er is er eentje waar we het over eens zijn en als ik echt behoefte heb aan iets anders, mag ik daar naar toe.
Dus zo begon het. En ik voelde me niet echt schuldig, want we hebben een afspraak. Maar dat was voor ik 'm zag. Aan het strand, de uitstraling, zijn karakter en vooral, de geur! De geur? Ja, ik heb het over koffie dames en heren, wat dachten jullie dan? Jullie moeten weten, ik zit altijd bij Barista Café. Als ik vreemd wil gaan, mag ik naar Starbucks. Dat heb ik met de eigenaren Robin en Patrick zo afgesproken en daar mogen ze niet over zeuren, want ze gaan zelf ook. Echt waar? Ja, echt waar! Maar nu heb ik het dan toch echt gedaan. De cappuccino bij Lucky Beach rook zoooo lekker! Ik kon het niet laten.
Dus heren, hierbij mijn excuses! Ik zal voortaan braaf weer vreemdgaan bij Starbucks en het nooit, maar dan ook nooit meer doen. Hoop ik. Groetjes vanuit Brighton, England
