Lisa vertelt... De burgemeester
Nee nee, niet 'ons Liesbeth'. Ik heb het over het establisement in de Julianastraat. Natuurlijk is het er al een behoorlijke tijd, maar niet iedereen kent het verborgen paradijsje wat in dit café/restaurant, of zoals ze het zelf noemen, brasserie schuil gaat.
Bij binnenkomst heb je een heerlijke sfeer, prettige tafels en stoelen en aardig personeel. Loop door naar achter, langs de muur met burgemeester hoedjes (superleuk detail) en je komt in de lichtere serre. Die voert je vervolgens naar het ruime terras, aan de Rijn natuurlijk en zodra het zonnetje zich even laat zien, is het hier goed toeven.
Genoeg redenen om een keer te gaan kijken, zou je zo zeggen, maar ik heb het nog steeds niet over het verscholen paradijsje gehad. Net voor de serre kun je namelijk rechtsaf, een gangetje in. Dit gangetje leidt naar een heuse, ouderwetse herenkamer, al noemen ze het nu de Raadzaal, niet geheel ontoepasselijk voor een burgemeester. Je waant je echt even in New York of London, waar als het de jaren 50 zou zijn, dames met lange sigarettenhouders, parels om hun nek en veren in hun haar koketterig naar de jongemannen (uiteraard met hoge hoed, billentikker en stok) zouden gluren vanonder hun nepwimpers. Frank Sinatra zou door de boxen galmen, de champagne en cognac zou rijkelijk vloeieren. Evenals de Cubaanse sigaren voor het manvolk. Even ervan uitgaande dat dit een gemengd gebeuren zou zijn, waar niet alleen de mannen welkom zijn.
Bij De Alphense Burgemeester in de 21ste eeuw is dit is absoluut niet het geval. Vrouwen en mannen zijn allebei van harte welkom in dit kleine paradijs. Prachtig leer, heerlijke stoelen, prachtige banken, boekenkasten zover het oog reikt, alles natuurlijk afgewerkt in schitterend hout. Ja, hier kun je nou echt 'vertroeteld' worden. Het straalt gewoon luxe en gemak uit en het personeel komt op koude dagen graag de open haard voor je aansteken. Ach, wat wil een mens nog meer? Zelfs zonder de sigarettenhouders, de veren en de parels is het hier goed vertoeven. En als Frank Sinatra ook nog even voorbij komt, dan waan ik me even in andere tijden en voel me intens gelukkig.
