Zielig gereutel in Rijnwoude
Als een gemeente iets besluit dat ons als burgers direct aangaat, dan moet ze de mensen daarvan op de hoogte stellen. In Alphen gaat dat nog op een dure en ouderwetse manier, via een huis-aan-huisblad, maar dat mag ook modern via een website of via email.
Nou lopen ze in de voormalige gemeente Rijnwoude (tegenwoordig wat minidorpjes rond Alphen-stad) een beetje achter. Niet doorvertellen hoor, maar het is eigenlijk nog veel erger dan een beetje. Een aantal mensen daar heeft nog helemaal geen computer. Van internet hebben ze nog nooit gehoord en als ze al een telefoon hebben, dan is het er eentje met een draaischijf en een krulsnoer. Verder dan de voordeur reikt hun blik dus niet.
Ook het huis-aan-huisblad, waarin de gemeente netjes de besluiten publiceert, lezen ze niet. Die krant is namelijk niet hun eigen buurtblaadje, dat "Groene Hart Koerier" heet. We weten allemaal: wat een boertje niet kent eet hij niet. In Rijnwoude gaan de kranten van buiten dus ongelezen naar de WC. Scheelt weer toiletpapier.
Onder aanvoering van een paar zielige politieke splinterpartijtjes, willen ze nu het gemeentenieuws in hun eigen sufferdje hebben. Niet omdat het ze ook maar iets kan schelen, maar gewoon om wat te zeuren te hebben. Onder aanvoering van de meester van het dorpsschooltje (Henk Goes van de PvdA - hij schijnt nog op zo'n fiets met een hoog voorwiel te rijden) zijn ze een echte actie gestart. De SP met de kakelende kuikentjes Iris en Tim, doet ook mee. Oh ja, Ank de Groot van RijnGouwelokaal zit ook bij het clubje, gewoon omdat het kan en en omdat het zo lekker zuur is.
Grappig dat de hele discussie over dit onderwerp zich op internet afspeelt. Harre van der Nat van de SP, protesteerde nog, dat de discussie ook in de gemeenteraad werd gevoerd. Daar heb ik echter nog nooit een 'verslaggever' met klompen gezien of een andere inboorling. Overigens kwam het pas in de publiciteit nadat het op social media was aangekaart, dus niks klassieke krant.
Aan de politici, die zich voor het karretje laten spannen van meneer Arie Tuinenburg, de eigenheimer-tevens-drukker van het krantje, zou ik willen zeggen: jullie hebben altijd zo'n bezwaar tegen geldverspilling, waarom dan nu ineens niet? Waarom mogen jullie nu plotseling een beetje jokken? Die paar mensen, die geen internet hebben, maar wel belangstelling voor besluiten van de gemeente en ook nog eens geen huis-aan-huisblad krijgen, zijn op de vingers van één hand te tellen. Stuur ze de besluiten per post (wel ieder jaar even opnieuw aanmelden) of stop het inlegvel uit de krant in je eigen exemplaar van het buurtblaadje en breng dat even achterom. Wel even "Goed volluk" roepen anders wordt je gepakt door die valse hond op het erf.
Sociaal buitengewoon verantwoord en een stuk goedkoper dan die teinduizenden Euro's, die gekkigheid moet kosten.
Machiel van der Schoot, creatief hulpverlener
Even nog wat uitleg aan moderne jongeren uit de stad:
- Telefoon met draaischijf en krulsnoer: vroeger had een telefoon geen scherm maar een draaischijf met de cijfers 0 tot 9. Het snoer was niet om op te laden maar om de analoge spraak doorheen te sturen.
- Huis-aan-huisblad: een krant die door de brievenbus komt als je geen NEE-NEE sticker hebt. Is niet bedoeld om te lezen, maar om in de kattenbak te leggen of bij het oud-papier te doen.
- Sufferdje: simpel dorpskrantje
- Krant op de WC: toiletpapier is te duur en te luxe. Iets voor mensen uit de grote stad. Op de boerderij gebruiken ze een krant om hun gat af te vegen.
- Klompen: schoenen van hout gemaakt.
- Eigenheimer: een soort aardappel
- Goed volluk: dialect voor "hallo"
- Erf: de ruimte om een boerderij. Het stinkt er altijd een beetje naar koeienstront
- De fiets van Henk Goes
