Afgezien van dat eerste kwartier dat ik die noren altijd vervloek, en me dan altijd afvraag wat ik aan het doen ben. Pijn in mijn voeten, echt overal. Zijkanten en tenen voelen aan als pennywafels, schenen en kuiten gaan in de ‘krampstand’. - En dat terwijl ik met het hardlopen ook veel gebruik van deze lichaamsdelenmaak en dus denk dat ik wel getraind ben. - Maar dan! 

Oooh wat heerlijk, alle pijntjes verdwijnen en maken plaats voor de euforie dat punt één, ik nog een van de weinige ben die over het ijs glijdt en punt twee die omgeving er zo mooi is! Vooral als je dus klunend de Ziende over moet steken om vervolgens via de rietlanden bij de Zuideinder plas te komen. Die natuur en die rust tussen die rietlanden; overweldigend.

Wat geniet ik, die accu zit nu al bomvol, terwijl ik pas een kwartiertje onderweg ben! Yes, de plas op! Rechts Pietje Potlood, voor me het steile ophaalbruggetje van het Meijepad. Jammer, ik kan niet recht oversteken naar het ophaalbruggetje. Ben alleen en neem dus het risico niet, zeker daar ik nog maar totaal 4 of 5 andere schaatsers ver weg zie. Het ijs laat het niet overal toe, en pak dus het al geëffende pad. Stukken met dat zwarte ijs, lekker diepzittend, handen op de rug en lange slagen. Bestaat er iets lekkerders?

Dan via wat mooie sloten nog een deel van het riviertje de Meije zelf! Goud, hier fiets ik vaak langs op mijn racefiets in de zomer. Weer zwart ijs, keihard schaatsend, en alleen af en toe moeten bukken voor een bruggetje. 

Shit het is weer half twaalf. Rap naar de fiets, want ik zou om één uur gaan werken.

Nog geen drie uur schaatsen, maar het gevoel van drie weken vakantie. Een beetje gek noemen sommige mij dan. Maar ze kunnen het me niet meer afpakken. En buiten geeft de thermometer helaas 3 graden… boven nul…

 

Columnist Ronald Pleij schrijft wekelijks een column over Alphense zaken die hem opvallen. Pleij is raadslid voor de SP in Alphen aan den Rijn.