Gerrits middelvinger
Dag lieverd, fijne dag op je werk, kus, kus... Gerrit rijdt de straat uit. Hij zwaait vriendelijk naar een kennis in het voorbijgaan. Na de verkeerslichten van de Leidse Schouw draait bij behoedzaam de N11 op richting Leiden. Precies op dat moment maakt d
In mijn zwarte Volvo, rijdend op de N11, vraag ik me direct af wat er gebeurt met mensen zoals deze - voor mij volstrekt onbekende – Gerrit, zodra zij in een stuk blik zitten. Geeft die redelijk anonieme, veilige omgeving van een auto Gerrit de macht om, zodra iemand ook maar iets doet wat hem niet zint, uit te maken voor klootzak of lul? Ik geef het graag toe hoor, ik ben niet de allerbeste chauffeur, maar ik blijf altijd beleefd. Ik zwaaide dus ook terug naar Gerrit, waardoor hij nog bozer werd.
Stel je voor dat ik zoiets in een lift of bij een VOA-borrel meemaak. Iemand laat een boer, stoot je glas omver, of staat gewoon net iets te dicht bij je. Zou Gerrit hen dan ook direct zijn middelvinger laten zien? Ik denk het niet. Face-to-face is dat toch een heel stuk lastiger. Maar online gebeurt het wel. Social media en blogs staan vol met persoonlijke aanvallen en taalgebruik waar de honden geen brood van lusten. Ik kan mij daar echt over opwinden.
Een mooi voorbeeld zijn de blogs van Machiel van der Schoot en Dennis Captein. Deze opiniërende stukken staan op Alphens.nl en toegegeven, ik lees ze graag. De beruchte bloggers van Alphen zijn erg bedreven in het uit de tent lokken van mensen. Vaak zit er een kern van waarheid in, waar de heren onderzoek naar doen en bewijs voor leveren. Werk dat we eigenlijk mogen verwachten van onze lokale journalistiek, maar dat terzijde.
Ik haak af wanneer Dennis of Machiel de zoveelste persoonlijke aanval lanceren. Doen ze dat nu om de website te promoten? Maatschappelijk betrokken te zijn? Om de onderste steen boven te halen? Is het gewoon een leuk spelletje? Zijn de heren een beetje aandachtsgeil? Of gewoon om al deze redenen?
Ergens lijken Dennis en Machiel wel op Gerrit van de N11. De redelijk anonieme, veilige omgeving van hun blog is net een auto. Het is in ieder geval niet zo oncomfortabel als in een lift of op een VOA-borrel. Misschien is dat wel de belangrijkste reden waarom sommige mensen je niet aankijken als ze je een hand geven. In een andere omgeving zouden ze, net zoals Gerrit, hun middelvinger laten zien.
Jan Verheul
