Lisa vertelt... Nep telt niet
Ik ben blij dat we in een land leven waarin we ons totaal geen zorgen maken om een jongeman die met een wapen doodleuk ons NOS gebouw binnenwandelt. Het was tenslotte voor iedereen overduidelijk. Hij was rustig, welbespraakt en ook nog eens uitermate goed gekleed. En we weten allemaal dat goedgeklede mensen zich keurig aan de wet houden, daar zit geen gevaar in. Bovendien was het wapen nep. En dan telt het niet.
Grappen op twitter en hier en daar een complimentje voor de bewaker, het was duidelijk van het begin af aan onder controle. Nou, ik ben blij dat ik me kennelijk voor niets druk heb gemaakt.
Aangezien mijn geheugen nog niet het formaat van een goudvis heeft aangenomen, stond Parijs nog vers op mijn netvlies en rustige mannen in pak, met een vuurwapen? Daar heb ik het niet zo op, zal wel aan mij liggen. Teveel Tarantino films gekeken, denk ik. Natuurlijk was het wel een drama. Wie is de Mol ging namelijk niet door en heel facebookend en twitterend Nederland stond op zijn achterste poten. Kan dat niet beter geregeld worden? Ik denk dat als we voortaan Ron Fresen het laten uitleggen, dat heel Nederland zich er bij neer legt. Geweldig, wat een vent. Twee uur lang ouwehoeren met praktisch nul informatie en het dan toch nog spannend houden, hij kan zo naar CNN, ze hebben al gebeld dat ze 'm daar willen hebben.
Ik heb de hele avond aan de buis gekluisterd gezeten. Als een dom gansje had ik namelijk nog niet door dat jongemannen in pak helemaal niet gevaarlijk zijn en zat ik dus op het puntje van mijn stoel aandachtig naar Ron te luisteren of hij al iets ingefluisterd had gekregen over de motieven van deze jongeman. Aangezien ik ook de nodige hacker films achterover heb geslagen, zag ik ons land diezelfde avond nog in het stenen tijdperk belanden. Wat zou er dan gebeuren? Geen internet meer, geen mobiel netwerk, terug naar af, yikes! Kunnen we ons dat nog wel voorstellen? Hoe het was om iemand te bellen en precies te weten waar iemand zich bevindt? Van al mijn vriendinnen wist ik namelijk waar de telefoon thuis stond en ik kon ze gewoon voor me zien. Nu hoeft dat natuurlijk niet meer, want als ik mijn vriendinnen voor me wil zien, dan facetime ik ze wel of anders op de skype.
Natuurlijk zal ons land echt wel ergens een doomscenario hebben liggen voor als we ooit in een internetloze maatschappij worden terug gemieterd en ook daar worden voldoende films over gemaakt. Toch grappig dat al die films er een klein beetje vanuit gaan dat als het 'gevaar' eenmaal geweken is, het nog niet zo'n slechte zaak is om weer opnieuw te beginnen. Kennelijk denken we daar nogal romantisch over. Wachten op de volgende jongeman dan maar? Eentje met een legerbroek en bomberjack aan, of misschien een zwarte muts over zijn kop met gaten erin? Moet het natuurlijk wel een echt wapen zijn. Anders telt het niet.
