In de hierboven genoemde PvdA-motie werd gevraagd naar een onderzoek. Dit onderzoek moest de mogelijkheden in kaart brengen voor het behoud van het sluisje. Het conserveren (afdekken met zand) van het sluisje oftewel het uitstellen van de renovatie was één van deze mogelijkheden. Uit het onderzoek bleek dat onze gemeente het sluisje kon behouden, indien het nieuwe gemaal op een andere plek zou worden geplaatst. Daarvoor was overleg met de naastliggende roeivereniging noodzakelijk, omdat deze vereniging gebruik maakt van de grond waar een permanente oplossing voor het sluisje gevonden kan worden. Dat kon geen probleem opleveren, omdat de roeivereniging deze grond huurt van de gemeente. Kortom met een portie goede wil en overleg zouden er mogelijkheden moeten zijn.

Helaas heeft er geen overleg plaatsgevonden tussen de hoogheemraadschap en de Roeivereniging, omdat dit overleg niet zinvol leek vanwege de kosten die gemoeid zijn met het renoveren van het sluisje. Die kosten moesten volgens het hoogheemraadschap daarom vergoed worden door de provincie en de gemeente. Blijkbaar vindt het hoogheemraadschap, als democratisch orgaan van het eerste uur, het niet noodzakelijk om te zorgen voor monumenten die tot hun bezit behoren. Met de niet herroepbare vergunningen in de hand heeft het hoogheemraadschap het lot van het sluisje bepaald. Het sluisje is dus niet meer te redden.