Bestuurscultuur in Alphen aan den Rijn
Er is iets grondig mis met de bestuurscultuur binnen Alphen en in het bijzonder binnen de Raad.
Vandaag zag ik een bericht van raadslid Ronald Geurts (SP) die dreigt aangifte te doen tegen Wil Verschuur (BA). Dit naar aanleiding van uitlatingen van Wil over de aangifte van Pauline Heijkoop (D66) tegen haar wegens bedreiging.
Dit weer naar aanleiding van een langslepende discussie over het functioneren van de griffier en de griffie, een discussie die steeds meer verhit raakt en uit de hand loopt. De reactie van de burgemeester beperkt zich vooralsnog tot het binnenskamers willen houden van de discussie en er een duur bureau opzetten, dat ongetwijfeld met een rapport komt en dan is het weer afgedaan. De Nederlandse methode bij uitstek, die echter het probleem dat er is, namelijk de verstoorde verhoudingen, niet op zal lossen. De brand gaat ondergronds verder.
Nu is deze burgemeester natuurlijk een passant die even op de winkel moet passen tot er een echte nieuwe burgemeester komt maar dat zou hem ook de ruimte moeten geven om te zoeken naar een echte oplossing, in plaats van pappen en nathouden.
De aanleiding, niet de oorzaak, van het geruzie is de aangifte van Pauline Heijkoop.
De discussie die hier de aanleiding voor is is hoog opgelopen en de stijl van debatteren verdient niet de schoonheidsprijs. Iedereen weet dat Wil niet de meest fijnzinnige in het debat is maar iedereen weet ook dat er van een serieuze bedreiging (in strafrechtelijke zin) nooit sprake kan zijn. Waarom dan toch aangifte? Naar mijn mening heeft D66 de aangifte ten onrechte ingezet als politiek instrument omdat het functioneren van Pauline Heijkoop erg onder druk stond, zeker als voorzitter van de werkgeverscommissie. Zij heeft zich eerder opgesteld als belangenbehartiger van de griffier dan als werkgever. Door dit gebrek aan professionaliteit is de werkgeverscommissie mede onderdeel van het debat over het functioneren geworden. Het feit dat een ander lid van de werkgeverscommissie over medewerkers van de griffie spreekt als rotte appels geeft wel aan dat de emotie het inmiddels van de zorgvuldigheid heeft gewonnen.
Wat nu als de aangifte niet tot vervolging of veroordeling leidt? Trekt Pauline Heijkoop dan haar conclusies en stapt ze op? Het zou haar sieren, maar het pluche plakt. Ik kan nu al de excuses verzinnen waarom ze dat niet zal doen.
Ondertussen leidt dit hele circus af van waar het nu echt om gaat. Het functioneren van de griffier en griffie en de bestuurscultuur.
RijnGouweLokaal heeft aangegeven geen vertrouwen meer te hebben in het functioneren van de griffier. De griffier zou in staat moeten zijn adequaat leiding te geven aan de griffie en zou onrust en escalatie moeten voorkomen dan wel oplossen. Uit eigen waarneming en door ons geraadpleegde bronnen blijkt dat dit niet het geval is. Wij hebben er geen vertrouwen in dat dit in de nabije toekomst wel het geval zal zijn. Dit standpunt wordt in min of meerdere mate door 6 partijen in de raad gedeeld. Ook de werkgeverscommissie vervult haar rol niet goed. Zij weet op onvoldoende objectieve wijze haar rol in te vullen en de griffier aan te sturen. Het lijkt erop dat deze commissie niet langer de brug kan vormen die zij moet zijn tussen de raad en griffier, maar onderdeel is geworden van het functioneringsprobleem van de griffie(r). Terugtreden van de commissie zou een begin kunnen zijn van een oplossing.
De bestuurscultuur is het andere grote probleem. De burgemeester heeft het idee dit met een paar zogenaamde heidagen van de raad op te kunnen lossen. Dat is een illusie. Het zal leiden tot een oppervlakkig toedekken van de problemen, misschien net zo lang tot er een nieuwe burgemeester is. Daar werkt RijnGouweLokaal niet aan mee. Voor een theatervoorstelling gaan wij wel naar het Castellumtheater!
