Afschaffen referendum
Wanneer de meerderheid van onze volksvertegenwoordiging in de Tweede Kamer bang is voor de wens van haar inwoners is er iets mis, iets goed mis. De democratie in onze samenleving staat hierdoor op losse schroeven.
Democratie is meer dan een door enkelen samengestelde meerderheid van zetels na een verkiezingsuitslag. Democratie is meer dan luisteren naar meer en minderheden in het parlement. Democratie is ook het recht dat inwoners van ons land hebben zich tussentijds te organiseren en zich uit te spreken over voor hen belangrijke onderwerpen.
Het afschaffen van het raadgevend referendum door VVD, CDA, CU en zeker D66 is dan ook een flinke elitaire tik in het gezicht van gewone mensen. Waar dit kabinet en deze coalitie wel luistert naar adviezen en wensen van het bedrijfsleven, werkgeversorganisaties en bijvoorbeeld Europese bondgenoten verwijderen ze zich in een snel tempo van de mensen voor wie ze het eigenlijk allemaal zouden moeten doen. Daarmee vergeten ze de belangrijkste belofte aan de kiezer. De politiek is er namelijk voor de mensen en niet andersom.
Op 1 juni 2005 was er het eerste georganiseerde referendum men ging men voor het eerst naar de stembus niet op een partij te stemmen maar om met elkaar te bepalen of men een Europese grondwet wilde. De uitslag die volgde was niet de uitslag die de meeste politieke partijen en zeker ook de nu huidige besturende partijen wilden. Er was flink campagne gevoerd door zowel het Ja als het Nee kamp. Door een trucje uit te halen is deze grondwet (maar dan zonder kaft, Europees volkslied en onder de naam verdrag) enkele maanden later gewoon getekend. Op een vergelijkbare manier is de uitslag van het referendum over de toetreding van Oekraïne onder het tapijt geschoffeld.
Eenheidsworst
De gevolgen die deze uitslagen met zich namen waren verstrekkend. Het wantrouwen van veel kiezers in de politiek als geheel groeide. Daarnaast gingen steeds meer partijen in meer of mindere mate een steeds meer neoliberale koers varen, die van winst, marktwerking en een overheid die zich steeds meer op afstand zet van samenleving. Het resultaat werd een steeds individueler wordende samenleving en een politiek die niet of nauwelijks meer onderscheidend is. Ideologisch gekneveld en samengebonden in het dogmatische idee het verkeerde doel te dienen. Een eenheidsworst die vandaag de dag door steeds meer mensen niet meer gepruimd wordt.
Opvallend genoeg het is het niet de kiezer in haar wens zich uit te kunnen spreken maar is het de besturende politieke elite die referendum moe is, die murw is geworden en er klaar mee is.
De bangheid van hen die het referendum af willen schaffen is veelzeggend maar de strijdbaarheid van gewone mensen die zich een door hun bevochten verworvenheid niet laten afpakken is dat gelukkig nog meer.
Sleepwet
Het referendum op 21 maart gaat niet alleen over ruimere bevoegdheden voor de inlichtingendiensten, maar ook over het voortbestaan van het referendum. Woorden van deze strekking sprak SP leider Marijnissen op de landelijke verkiezingsaftrap van deze partij. En daar heeft ze volkomen gelijk in Het zou onacceptabel zijn dat mensen hun democratisch recht af te nemen om zich ook tussentijds over belangrijke zaken uit te spreken. Een stem tegen de sleepwet, is daarmee ook een stem vóór het referendum.
Harre van der Nat
Fractievoorzitter en lijsttrekker SP Alphen aan den Rijn