Alphense Annerieke had corona: “Het is niet zomaar een griepje”
Annerieke Smit (31) uit Alphen was besmet met het coronavirus. Met ons deelt zij haar verhaal. “Het is niet zomaar een griepje. Ik ben inmiddels al zes weken onder de pannen en ben nog altijd niet volledig hersteld.”
 v2.gif)
Voor Annerieke begon het met keelpijn, duizelingen en een grote druk op haar borst. “Pas toen ik echt moeite kreeg met ademen én slikken, heb ik de huisarts gebeld. Via videobellen en anamnese van de symptomen, concludeerde de huisarts dat ik besmet was met het virus”, begint Annerieke. Daarna werden haar klachten steeds heftiger. “Oorpijn, continu hoofdpijn, extreem opgezette lymfeklieren in mijn keel en in mijn liezen, oververmoeid en kortademig. Ik had het allemaal.”
Thuis in quarantaine
De 31-jarige Alphense hoefde niet opgenomen te worden in het ziekenhuis, maar zat thuis in quarantaine. “Gelukkig kon ik het virus thuis uitzieken. Ik heb een ontzettend lieve vriend die voor me zorgt en er 200% voor me is.” Het leven in quarantaine ging niet over rozengeur en maneschijn. “Doordat ik besmet ben, kon mijn vriend ook de deur niet uit. Online boodschappen bestellen was vrijwel onmogelijk door de enorme wachtrijen. Gelukkig wilde mijn schoonmoeder boodschappen voor ons doen.”
In de periode dat ze aan huis gekluisterd was, voelde Annerieke zich buitengesloten, gefrustreerd en soms zelfs in paniek. “Je zit echt opgesloten in je huis. Hierdoor voel je je heel buitengesloten van alles, je raakt gefrustreerd omdat er geen verbetering in lijkt te zitten. Je raakt in paniek als je klieren in je keel zo opzetten dat je je hoofd niet eens kan draaien. Doordat het zolang duurt voordat er iets van verlichting komt, voel je je ook bezwaard naar je omgeving toe.”
Aan de beterende hand
Inmiddels is het zes weken verder sinds het coronavirus werd vastgesteld bij Annerieke. Nu is ze langzaamaan aan de beterende hand. “Het gaat steeds iets beter. Ik kan merken dat mijn conditie en energielevel een flinke klap hebben gehad, want bij het minste beetje inspanning ben ik gesloopt. Overdag slaap ik ook nog veel”, vertelde Annerieke. “Ik heb goeie dagen, maar helaas ook slechte dagen. Momenteel zijn de meeste klachten onder controle, maar ik ben er nog steeds niet vanaf. Mijn geest wil wel weer voluit leven, maar mijn lichaam kan dat nog niet aan.”
Niet zomaar een griepje
Annerieke wil dan ook haar mede-Alphenaren waarschuwen voor het virus. “Dit is niet zomaar een griepje. Het is verlammend, het valt je bron van zuurstof aan en het zet je volledig klem. Als we hier doorheen willen komen, zullen we 'offers' moeten brengen. Dus niet dat ene onmisbare borreltje bij familie, vrienden of op het terras, en zo min mogelijk contact met eenieder buiten je eigen huis. Dit is niet alleen voor jouw veiligheid, maar ook voor die van anderen. Het virus kruipt overal waar het niet gaan kan. Je hoeft niet eens ziek te zijn om het virus te kunnen verspreiden.”
Annerieke vervolgt geëmotioneerd: “Gebruik je verstand. Als we straks nog een Nederland willen overhouden, is daar méér voor nodig dan een mondkapje dragen en alsnog te doen waar je zelf zin in hebt. Denk na, denk niet alleen aan jezelf maar ook aan de toekomstige generatie. Het virus plakt overal aan vast. Wees bewust dat het gevaar op de loer ligt. Bij alle handelingen die eerder zo normaal waren, is er nu een extra risico. Bij boodschappen doen, bij naar buiten gaan. Denk aan je eigen veiligheid, alleen dan kun je jouw bijdrage doen om dit virus de kop in te drukken. Om dit virus te kunnen verslaan hebben we elkaar nodig, we moeten er samen doorheen.
Het nieuwe NU
Naar aanleiding van de huidige situatie en met het oog op de aankomende Bevrijdingsdag, heeft Annerieke een gedicht geschreven: Het nieuwe NU.
Eindelijk weer kinderen die buitenspelen
Volwassenen die zich juist vervelen
Wat een tegenstrijdigheid
En dat in deze onwerkelijke tijd
De tijd waarin alles anders is
En het familiecontact verandert in gemis
Nu is onze kans om het tij te keren
En opnieuw onze vrijheid te waarderen
Laat de lucht blauw zijn
Geniet écht van de pure zonneschijn
Kijk om je heen met open ogen
Laat je tranen van verdriet opdrogen
Sta op voor deze vrijheid
En verspil niet langer Moeder Natuur haar tijd
Sta op voor het geluk van de aarde
Open je hart voor haar echte waarde
Wij kunnen iets terugdoen
En aan onze plicht voor de toekomst voldoen
