Hardlopen zat er vorige week even niet in. Wandelend door het Europapark gutste het zweet al van mijn lijf. Daar liep ik ineens tussen twee bokjes. Ze gaven elkaar net geen high-five om te vieren dat hun ontsnapping geslaagd was. Hadden ze het maar gedaan, want korte tijd later ontfermden medewerkers van de dierenambulance zich over hen.
Hoe warm zouden ze het gehad hebben? Schaars gekleed voelde het al aan alsof je je in een snelkookpan bevond, laat staan als je, zoals de bokjes, ook nog eens flink behaard bent. Toch waren ze het er niet mee eens dat ze van hun duur verdiende vrijheid beroofd werden.
Die mensen van de dierenambulance verdienen sowieso een lintje voor al het werk dat ze verrichten. Een paar weken terug vloog aan het begin van de avond een duif tegen het raam van ons appartement. Alsof hij drie jointjes gerookt had, lag hij in het gras. Alleen zijn borst bewoog nog langzaam op en neer. Ik was bang dat ik het beestje dood zou knijpen als ik hem op zou pakken, maar ik heb gelukkig een daadkrachtige buurman. Hij legde hem in een doosje op een oude handdoek en zette hem op het balkon. De mevrouw van de dierenambulance meldde dat ze voorlopig geen auto vrij had. ‘Maar,’ zo beloofde ze, ‘we komen zeker nog langs.’ Tegen halftwaalf ging de bel. ‘Ik ben maar even zelf gekomen,’ zei ze. ‘De anderen zijn nog druk bezig.’ Alsof het haar eigen kind was, pakte ze de duif uit het doosje. ‘Ach jochie toch,’ begon ze. ‘Wat heb jij nou gedaan?’ Ze bekeek de duif van alle kanten en trok de conclusie dat hij niets gebroken had. ‘Die heeft alleen een hersenschudding.’ Ze legde hem liefdevol terug. ‘Een tijdje in het donker en hij is er weer bovenop. Kan hij straks weer lekker rondvliegen.’ Ze liep naar de deur. Het doosje hield ze vast alsof het een peperdure porseleinen Chinese vaas was. ‘Fijne avond,’ zei ze. Op de galerij hoorde ik haar op moederlijke toon verder praten.
Zo iemand kunnen twee Staffordshireterriërs ook wel gebruiken. De eigenaresse heeft ze niet echt onder controle waardoor de beestjes al meerdere mensen op straat hebben gebeten. Onze burgemeester vindt dat ze gemuilkorfd moeten worden en daar is de hondencoach het niet mee eens. Nu komt de zaak zelfs voor bij de Raad van State. Ik hoop niet dat ik ze op mijn hardlooprondje tegenkom. Die honden schijnen nogal hard te kunnen lopen.
Hoewel, misschien verbeter ik dan eindelijk een keer mijn persoonlijk record.