Blog: Van angsthazen naar beunhazen
In rep en roer waren ze, de cosmetische artsen. Wat bleek, tandartsen hielden zich niet langer alleen bezig met het vullen van kiezen. Nee, ze vullen of moet ik zeggen ze fillen de patiënt desgewenst ook met botox en fillers en daarmee ook hun eigen zakken.
 v2.gif)
De cosmetische artsen vonden de tandartsen maar beunhazen terwijl zij de cosmetische artsen maar weer angsthazen vonden. Iets van de pot en de ketel wellicht? Hoe het ook is, ook hier geldt iedere vraag creëert een aanbod.
Robert Schoemacher, wie kent hem niet? Hij was de eerste cosmetisch arts die als geen ander de commerciële mogelijkheden zag van cosmetische chirurgie. De een vindt het een wonderdokter de ander vindt het een kwakzalver en een charlatan. Wat je ook van hem mag vinden, hij wist als geen ander, bekende en minder bekende Nederlanders te verleiden tot een cosmetische ingreep. Van het zetten van een botoxje, het doen van een ooglid of lipcorrectie, tot het liften van borsten en billen.
Niets is te gek in het streven naar het ideale uiterlijk. Hij maakte slim gebruik van de media en was niet uit het nieuws te slaan. Het leverde in ieder geval smakelijke televisie op, denk maar aan het Lelijke Eendje. Binnen een week een nieuw stralend uiterlijk, bijna te mooi om waar te zijn? Nou laat dat mooi maar weg!
Wat krijg je als, een op geldbeluste beunhaas het pad kruist van een soms wanhopige en meestal naïeve, of moet ik zeggen gewoon domme klant? Inderdaad trammelant. Met prachtige reclames, folders en stuntaanbiedingen laat men zich verleiden tot nutteloze en soms gevaarlijke ingrepen.
Inmiddels weten we dat het ook goed fout kan gaan. Maar niet getreurd, ook dit zorgt weer voor (on)smakelijke televisie.
Vind ik het al bijzonder dat je meewerkt aan een programma als het Lelijke Eendje, ronduit bizar vind ik het dat je meewerkt aan een programma als Verminkt of Botched. In deze programma’s proberen, met de nadruk op proberen, plastisch chirurgen mislukte (botched of vrij vertaald verklote) cosmetische ingrepen te herstellen van de prutsers die zichzelf verkopen als experts.
Natuurlijk kunnen we die prutsers van alles verwijten maar misschien moet de klant zelf ook eens de hand in eigen (al of niet gecorrigeerde) boezem steken? Iedere (tand- of willekeurige) arts mag zich cosmetisch arts noemen. Voor een plastisch chirurg gelden andere regels, dit is een beschermd beroep waarvoor zware eisen gelden. We komen ze overal tegen, zichzelf benoemde experts die ook hun graantje mee willen pikken. Niks mis mee zou je zeggen.
Ook in mijn eigen vak zie ik steeds meer types opduiken die na een flitscursus erfrecht en erfbelasting, zichzelf als experts in de markt zetten. Op een ingenieuze wijze bespelen ze de markt. Beunhazen die op slimme wijze gebruik maken van de onwetendheid van de klanten en hen maken tot angsthazen.
Onlangs waarschuwde ik al voor de wolven in schaapskleren. Ben ik een angsthaas zult u zich afvragen? Nee hoor, voel me meer de plastisch chirurg zoals hiervoor aangehaald met echter een vervelend verschil, ik kan niks meer herstellen als de klant is overleden, want dan komen de stukken pas boven water en zien we of het goed of fout is gegaan.
