Burgemeester Visserpark het decor van Nationale Dansactie in Alphen
Dansscholen kijken met lede ogen toe hoe beetje bij beetje versoepelingen plaatsvinden, terwijl zij nog steeds langs de zijlijn staan. Op donderdag 29 april kwamen zij weer in actie om aandacht te vragen voor de inmiddels maandenlange sluiting.
 v2.gif)
De dansscholen hebben het moeilijk in tijden van corona. Meer dan een maand geleden was er al weinig perspectief. Toen vroegen binnensportbonden aan de Tweede Kamer om een stip aan de horizon. De mist lijkt langzaam op te trekken en de dansscholen hopen vanaf 11 mei weer naar binnen te kunnen om te doen wat zij het liefste doen. Om dit extra kracht bij te zetten trokken dansscholen daarom donderdag massaal aan de bel met een nationale dansactie.
Nationale Dansactie
Dansen is een vorm van expressie, je vrij voelen. En vrij voelen veel mensen zich door al de coronaperikelen al lange tijd niet meer. Iedereen die dansen een warm hart toedraagt, ging donderdag naar het Burgemeester Visserpark om de actie te ondersteunen. Hier vroegen zij om aandacht voor dansscholen in Nederland. ‘’Veel dansscholen kunnen niets vanwege de pandemie. De verruimingen staan op 11 mei op de planning. Wij vinden dat dat dan ook moet gebeuren en dat de overheid het belang daarvan inziet’’, zegt Alphenaar Gudo Cools, tevens voorzitter van Dansondernemend Nederland. Wel onderschrijft hij dat de cijfers van de besmettingen hier ook een factor in spelen.
Donderdag om 17:15 uur was de aftrap. ‘’Samen iets leuks doen aangaande dansen en genieten van muziek en je vrij voelen. Die tijd gaat er langzaam weer aan komen.’’
Dansscholen in nood
Cools krijgt dagelijks de verhalen van dansondernemers door het hele land die zich met de handen in het haar staande moeten houden. ‘’Landelijk krijgen we wekelijks vier tot vijf afmeldingen van ondernemers die stoppen. We stoppen ermee, zeggen ze dan, soms tot huilen aan toe. Dat is heel moeilijk. We hebben de mogelijkheden nodig om wat te kunnen en dat maakt mij soms nog bozer.’’
De overheid houdt niet genoeg rekening met de kosten die een dansschool maandelijks maakt, meent Cools. ‘’De helft van de dansscholen gaat het niet meer redden als het langer duurt. De meeste van hen krijgen hulp van familie en vrienden om overeind te blijven. De overheid geeft bijna geen steun. Zij hebben geen idee dat dansscholen echt bedrijven zijn geworden met een bepaald loon en een bepaalde omzet. 18% steun krijgen zij momenteel en dat haal je niet. Zeker als je bedenkt dat we al langer dan een jaar in deze setting zitten. Alle kosten lopen door. Dat inzicht is er nog niet bij de overheid. Als sector zitten we klem.’’
