Dagelijksheden
Wat doen Alphenaren nu ze een groot gedeelte van de dag binnen zitten? Petra Kuperus vertelt over haar kleindochter, de groepsapp van de familie, een rondje fietsen en een raambezoek bij vrienden.
Bij ons thuis is er geen gedoe meer met schoolgaande kinderen. Wel is onze wekelijkse oppasbeurt komen te vervallen. Dat ondervangen we door nu via de app en filmpjes elkaar op de hoogte te houden van onze bezigheden. Zo kwamen we er achter dat onze kleindochter van vijf in het speeltuintje met haar hoofd tegen de rand van de glijbaan is gevallen en een gat in haar hoofd heeft. Dat is nu bedekt met haar favoriete pleister met daarop een afbeelding van Elsa. Het verhaal wordt via de app in geuren en kleuren verteld. Omdat ze een taalontwikkelingsstoornis heeft, moeten we goed ons best doen om haar te volgen. Met wat vertaalwerk van onze dochter komen we eruit.
En dan begint het; het een na het andere fluitje van de app laat me weten dat er mensen zijn die iets aan me kwijt willen. Het is de familie app. Ik ben gezegend met vijf zussen en (nu nog maar) één broer. Er worden puzzels uit de krant, sommen van Facebook, filmpjes en foto’s uit de oude doos doorgestuurd. De tijd vliegt, net als de oh’s en ah’s bij het zien van de foto’s. Hiaten in ons geheugen worden opgevuld. Maar ook een vriendin appt me wat puzzeltjes door waar we fanatiek mee aan de slag gaan. Ik app er ook een door naar een andere vriendin.
Mijn man wil er uit. Als het buiten wat rustiger is fietsen we een rondje Aarlanderveen. Fietsen is voor ons de meest veilige optie hebben we gemerkt. Over het algemeen houden de meeste mensen zich prima aan de anderhalve meter regel. Opmerkelijk is dat jongeren daar meer moeite mee hebben. Beleefd vraag ik om de andere halve meter ruimte wanneer ik hen passeer. Ik krijg een grote mond als reactie. We fietsen richting Langeraar tussen de plassen door naar Papenveer. Gelukkig is het fietspad daar laatst verbreed. We kunnen elkaar veilig passeren.
We besluiten op de terugweg bij vrienden aan te gaan. Zij hebben een verstandelijke beperking en wonen zelfstandig onder begeleiding in Ter Aar. We zetten onze fietsen voor hun besloten tuin, springen over het buxushaagje en kloppen op het raam. Ze weten niet wat ze zien. We zijn blij dat we elkaar even kunnen spreken. Het gaat goed met ze. Ze redden zich wel. De thuiszorg komt dagelijks langs om hen te helpen. Ze zijn heel blij dat dat nog doorgaat.
Verdriet is er om haar moeder die nu alleen in het verzorgingshuis is. Ze leeft op bezoek, dat nu niet meer komt. Bellen kan haar moeder niet meer, dat is te ingewikkeld voor haar geworden. Gelukkig krijgt ze veel kaarten. We praten nog even door en nemen met een zwaai afscheid. Een simpel raambezoek. Wat zijn zij en wij er blij mee!
Dan ploffen we voor de tv om ons vol te gieten met coronanieuws en een James Bond film. Na OP1 vinden we het welletjes. Er zit weer een dag op.
Wil jij jouw dagelijksheden tijdens deze coronacrisis met ons delen, net zoals Petra? Stuur dan een mailtje naar info@alphens.nl.
