Hamenur's reis naar veiligheid en een nieuwe toekomst in Nederland
In 2015, op 15-jarige leeftijd, nam Hamenur een moedige beslissing die zijn leven voorgoed zou veranderen. Hij verliet zijn thuisland Eritrea, op zoek naar een veiligere toekomst. Samen met drie vrienden begon hij aan een lange en gevaarlijke reis zonder zijn ouders in te lichten. "Als ik het ze had verteld, hadden ze me waarschijnlijk niet laten gaan", zegt Hamenur. Hoewel het voor zijn ouders moeilijk was, accepteerden ze zijn keuze omdat ze begrepen dat het voor zijn toekomst beter was.
De reis naar Nederland was lang en vol onzekerheden. Hamenur reisde via Ethiopië, Soedan en Libië naar Europa, met momenten van spanning en gevaar. Een van de spannendste momenten was tijdens de tocht door de Sahara. "We zaten met veel te veel mensen in een pick-up truck, en ik ben bijna uit de wagen gevallen", vertelt hij. Gelukkig bereikte hij uiteindelijk Frankrijk in veiligheid, vanwaar hij per trein naar Nederland reisde.
In 2016, na een jaar vol onzekerheid, vond Hamenur een nieuwe thuis in Hazerswoude-Rijndijk. "In Eritrea voelde ik me nooit echt veilig, maar hier, in Hazerswoude-Rijndijk, voel ik me eindelijk op mijn gemak. Het voelt als thuis."
Ontmoeting met Maartje
Eenmaal in Nederland moest Hamenur zijn weg zien te vinden in een onbekend land met een andere cultuur en taal. Gelukkig kreeg hij drie maanden na zijn aankomst hulp van Maartje Reijkers, een vrijwilliger bij Stichting Nieuwe Alphenaren. Stichting Nieuwe Alphenaren koppelde hen aan elkaar, en sindsdien is Maartje een belangrijke persoon in Hamenur’s leven geworden. Ze hielp hem met praktische zaken zoals het regelen van zijn huishouden en het leren van de Nederlandse taal. "Toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, was het veel handen- en voetenwerk", herinnert Hamenur zich. Ondanks de taalbarrière klikte het direct tussen hen.
Opbouw van een nieuw leven
Met de hulp van Maartje en zijn eigen doorzettingsvermogen wist Hamenur langzaam zijn leven in Nederland op te bouwen. Hij begon met een entreeopleiding aan het ROC voor mensen die opnieuw willen beginnen met leren. Vervolgens startte hij de driejarige opleiding Mechatronica aan het ROC, waarbij hij gedurende die tijd een betaalde stage liep bij Duijvelaar Pompen. Via deze stage kreeg hij de kans om bij Duijvelaar Pompen te blijven werken, waar hij een mbo-leerwerktraject in mechatronica volgde. Dit traject gaf hem een nieuwe kans in het leven. "Het was een geweldige mogelijkheid, en ik ben er nog steeds dankbaar voor", zegt Hamenur. Hij behaalde zijn diploma en kreeg een vaste aanstelling als technicus bij Duijvelaar Pompen, waar hij inmiddels al zes jaar werkt.
Maar zijn ambities reiken verder. Hamenur werkt momenteel aan zijn rijbewijs en hoopt door te groeien binnen het bedrijf. Hij droomt ervan om in de buitendienst te werken en meer verantwoordelijkheid te krijgen. "Ik wil graag blijven leren en mezelf ontwikkelen", zegt hij. Hij heeft inmiddels een hechte vriendengroep opgebouwd via werk, school en andere vluchtelingen. Ook onderhoudt hij regelmatig contact met zijn familie in Eritrea. "In het begin was dat moeilijk vanwege het beperkte bereik, maar nu kunnen we elkaar gelukkig vaker spreken."
Een nieuw thuis
Ondanks dat Hamenur zijn familie mist, heeft hij zijn plek gevonden in Nederland. Hazerswoude-Rijndijk voelt voor hem als thuis, iets wat hij nooit heeft ervaren in Eritrea. "Ik ben blij dat ik hier een veilige plek heb gevonden", zegt hij. “Dit is mijn nieuwe thuis.”
Met zijn Nederlandse staatsburgerschap op zak kijkt Hamenur vol vertrouwen naar de toekomst. Hij is vastbesloten om zichzelf verder te ontwikkelen en iets terug te geven aan de maatschappij die hem zo welkom heeft geheten. "Het leven hier is anders dan wat ik kende, maar ik ben heel gelukkig."