Handelen of wandelen?
Ik heb het er al vaker over gehad; met familie moet je wandelen en niet handelen. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan.
Dat je als starter op de woningmarkt kansloos bent, hoef ik niemand meer uit te leggen. Mensen zijn echter creatieve wezens. Veel ouders helpen graag hun kinderen en dat kan op vele manieren. Eén van de populairste opties was het doen van schenkingen. Ja, tot voor kort mocht je zelfs ruim € 100.000 schenken voor de aankoop van een huis. De zogenaamde jubelton. Deze mogelijkheid wordt per 1 januari aanstaande definitief de nek omgedraaid. Het is maar dat je het weet!
Veel kinderen zijn/waren ermee geholpen. Echter, vaak van de regen in de drup, want de jubelton heeft er alleen maar voor gezorgd dat de prijzen van de huizen helemaal door het dak gingen. Ik hoor je zeggen, dat had ik ook wel kunnen bedenken. Klopt, maar zo hadden ze het in Den Haag echt niet bedoeld. Zalig die politieke naïviteit.
Het gevolg was dat de starter het helemaal kon schudden. Onder het mom van niemand laat zijn eigen kind alleen, hebben veel ouders besloten dan zelf maar kleiner te gaan wonen en hun woning over te dragen aan één van de kinderen en voor een zacht prijsje.
Zo was er een jong stel die hun eerste stappen zette op de huizenmarkt. De ouders van mevrouw wilden het huis aan het liefdeskoppel verkopen en wel voor de WOZ-waarde van € 390.000 terwijl uit een recente taxatie bleek dat de werkelijke waarde € 560.000 bedroeg. Schenking hoor ik je roepen, dus belasting!
Nu hebben we bij de verkoop van een huis met twee belastingen te maken. De schenkbelasting en de overdrachtsbelasting. Toen ik het stel en de ouders vertelde dat overdracht voor € 390.000 zonder schenkbelasting kon, heerste er direct een juichstemming aan tafel.
Dat kwam bovendien goed van pas, had het stel gezegd. Omdat de koopsom lager was dan € 400.000 zouden ze ook geen overdrachtsbelasting hoeven te betalen. Deze wijsheid hadden ze van het internet geplukt. Toen ik echter vertelde dat die vlieger niet opging, sloeg de juichstemming om. Die vrijstelling geldt alleen voor huizen met een waarde lager dan € 400.000.
Voor de overdrachtsbelasting geldt echter het hoogste van de koopsom dan wel de waarde. En inderdaad, de waarde was € 560.000 dus er was alsnog 2% over dat bedrag aan overdrachtsbelasting verschuldigd. Onbegrip viel mij dus ten deel. Kan of moet ik het uitleggen? Nee dus. Het staat simpelweg in de wet.
Enkele jaren later sloeg de destijds al getemperde juichstemming om in een grafstemming bij de ouders van mevrouw. De schoonzoon bleek toch niet de ideale schoonzoon te zijn en was met de noorderzon vertrokken. Niet alleen, maar met een ander. Bij monde van zijn advocaat had hij laten weten dat hij best wel uitgekocht wilde worden als hij de helft kreeg van de waarde, welke inmiddels was gestegen tot € 600.000.
Mis je iets?
De dochter in ieder geval, die € 170.000 ‘korting’ die haar ouders destijds hadden gegeven. Wellicht toch iets om op te letten en beter vast te leggen?
