Het boerenverstand
Je boerenverstand gebruiken. Wie kent de uitdrukking niet? Boeren zijn praktisch ingesteld, die voor veel problemen een oplossing weten te vinden. Soms worden problemen wel erg groot en schiet ook het boerenverstand wel eens tekort.
Ik ga het niet hebben over de boerenprotesten waarbij het soms lijkt dat zelfs het boerenverstand op nul is gezet. Nee, ook in andere gevallen wordt het boerenverstand wel eens uitgeschakeld en zit dat verstand in een niet nader te noemen mannelijk lichaamsdeel.
Wij als notarissen zien allerlei huwelijken voorbij komen, als we ze überhaupt al zien… Liefdevolle huwelijken, verstandshuwelijken danwel fiscaal en financieel gedreven huwelijken en zelfs schijnhuwelijken.
Jaren geleden werden geheel verzorgde reizen georganiseerd, ja en ik lieg niet, met name naar de Oekraïne, waar bussen vol boerenzonen op zoek gingen naar de ware liefde. Ook toen was er een televisieprogramma over. Een soort marriage at first sight. Hier was echter alleen maar sprake van sight want de huwelijkspartners hadden elkaar meestal weinig te melden simpelweg omdat ze elkaars taal niet spraken. Maar ok de taal van de liefde is universeel…. En je boerenverstand vertelde je vast, wat je ver haalt moet wel lekker zijn..
Sommigen trouwden inderdaad. De dames hadden begrepen dat het trouwen met een Nederlandse boer, en dan het liefst in algehele gemeenschap van goederen, gelijk stond aan het binnenhalen van de postcodekanjer. Over boerenverstand gesproken!
Dat het vinden van een bedrijfsopvolger soms een obsessie kan worden blijkt wel uit de praktijk. Een boer wenste een mannelijke bedrijfsopvolger. Zijn vrouw schonk hem eerst zeven dochters, maar zijn boerenverstand leerde hem, het moet toch een keer lukken. En ja hoor de achtste werd een zoon die tot groot verdriet van vader, maar tot groot leedvermaak van de dorpelingen, niet geïnteresseerd was in de bedrijfsovername.
Een recente zaak wil ik u ook niet onthouden. De betreffende boer was waarschijnlijk zo obsessief op zoek naar een bedrijfsopvolger dat deze zijn geluk had beproefd op een datingsite. Hij had een hit zoals dat heet met een 36 jaar jongere vrouw. Ze beloofde hem eeuwige trouw en de gedroomde bedrijfsopvolger. Ze had slechts een voorwaarde die opgenomen moest worden in de huwelijksvoorwaarden en dat was dat bij echtscheiding er afgerekend zou worden op basis van de algehele gemeenschap van goederen. De eerste notaris voelde nattigheid en weigerde mee te werken. De tweede notaris had de boer nog afzonderlijk gebeld en gevraagd of hij wel wist waar hij aan begon.
Het huwelijk werd toch voltrokken en u voelt hem al aankomen… De vrouw had iedere avond hoofdpijn, de bedrijfsopvolger bleef ergens in de pijplijn hangen en mevrouw vroeg na twee jaar doodleuk de echtscheiding aan. De rechter kwam er aan te pas en die verklaarde de door de vrouw gewenste voorwaarde alsnog ongeldig omdat het tot stand was gekomen onder valse beloften.
Een wijs besluit of toch gewoon het boerenverstand wat de rechter gebruikte…?
