Mijn naam is Steffie, ik ben 28 jaar ik woon in Leiden. Maatje worden bij Jeugdsupport leek me wel wat. Een dagdeel in de week, een jaar lang een jongere begeleiden en leuke dingen samen doen. Ik hoop hiermee dat ik iemand verder kan helpen en/ of een luisterend oor voor die persoon kan zijn. Ik hoop dat die persoon zijn innerzelf kan vinden en weer lekker kan leven!

Maar maatje word je natuurlijk niet zo maar.

Na twee gesprekken met de coordinator, het overleggen van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) mocht ik de basistraining Jeugdsupport volgen. De training waren drie bijeenkomsten in de avond. Voor de training was ik wel eens moe maar tijdens de training kreeg ik heel veel energie.

Ik vond de training erg leerzaam maar ook heel erg leuk! Je kreeg training van de coördinator van Jeugdsupport maar er was ook E Learning, lessen die je thuis op de computer moest doen. Ik vond het leerzaam omdat alles heel goed werd uitgelegd en als aanvulling heel erg gedetailleerd was op de E-Learning. Dus als er dingen van de E-learning niet duidelijk waren, kon je er op de training vragen over stellen. Dan kreeg je van de coördinator of medemaatjes uitleg of advies. Ik leerde zo om dingen vanaf verschillende kanten te bekijken.  

De training was leuk omdat we ook veel konden praten over dingen die we zelf hadden meegemaakt en wat dat betekende voor je maatjes-zijn. We discussieerden over wat we leerden en hadden gelezen, we steunden elkaar en zo er kwamen we altijd wel uit met elkaar.

Ik heb ook geleerd hoe ik in bepaalde situaties het beste kan, en soms ook moet, reageren. Maar ook hoe ik goed kan luisteren naar iemand en hoe ik er voor iemand kan zijn. Het is heel belangrijk dat je als maatje handelt en niet als hulpverlener; dat je een luisterend oor bent, meedenkt en niet iemand die oordeelt. Je moet die persoon de regie van zijn eigen leven laten hebben zonder dat je alles overneemt. Hoe moeilijk dat ook is. 

In de laatste bijeenkomst deden we aan rollenspellen samen met een acteur. We hadden allemaal twee casussen moeten inleveren over een situatie die we wilde oefenen en wat we wilde leren. De actrice speelde de jongere. Dat deed ze heel erg goed. We kregen van haar, in haar rol als jongere, feedback. Ook de anderen konden feedback geven over wat goed ging en wat misschien anders kon. Dan oefenden we dat gelijk of een ander liet het zien hoe het ook kon. Het was heel erg leuk om te doen en om te zien hoe iedereen verschillende dingen deed. Ik heb er veel van geleerd.

Als maatje moet je duidelijk zijn dat je er voor iemand bent en niet de dingen overneemt. Je kan er voor die persoon zijn maar toch de persoon het zelf laten oplossen. 

Binnenkort word ik gekoppeld aan een meisje van 19 jaar. Ze heeft al veel meegemaakt. Het lijkt me leuk om te beginnen. Ik hoop dat ik iets voor haar kan betekenen!