MINERVA Digitale wereld
Het enthousiasme waarmee elke nieuwigheid op digitaal gebied wordt aangekondigd, valt bij mij niet zo goed. Vaak is het een nieuwtje om het nieuwtje. Even vaak is het een mooie vooruitgang voor de overheid. Niet voor ons.
 v2.gif)
1984 van George Orwell komt niet alleen akelig dichtbij, we zitten daar zelfs midden in. Zonder digitaal nummer besta je gewoon niet als mens in een westerse maatschappij. Een digitaal bestaan is heilig verklaard. Niet alleen door overheden. Ook wijzelf kunnen er wat van.
Wil je communiceren met een overheid dan moet dat via een of andere website. Negen van de tien keer moet je de DigiD invullen. Niet alleen is de veiligheid van dit systeem twijfelachtig, het is ook je reinste dwingelandij. Terwijl je toch zou denken dat de overheid bestaat om ons van dienst te zijn.
Er zijn heel veel regels waar mensen aan moeten voldoen en minstens zoveel instanties die iets van je willen. Vaak gaat het om geld. Wij moeten betalen voor iets. Inkomstenbelasting, afvalheffing, OZB. Dat is geld voor een overheid die daarvoor in de plaats iets regelt waar wij allemaal baat bij hebben. Althans, dat zou zo moeten zijn.
In werkelijkheid is de helft van ‘waar wij allemaal baat bij hebben’ helemaal niet voor ons in het leven geroepen, maar voor de overheid. Nu schiet mij ook een bekend plaatje te binnen, te vinden op internet. Ja ja, digitaal dus. Een plaatje over het uitvoeren van een simpele taak waar uiteindelijk een heel managementsysteem voor bedacht wordt. Die taak wordt uiteraard niet uitgevoerd.
De digitale mogelijkheden zijn er voor ons. Om ons leven gemakkelijker te maken. Vaak vraag ik me echter af of dat wel waar is. Het lijkt erop dat veel van die digitale onzin is bedacht om ons in het gareel te houden. Waarbij misbruik, fraude en onwil van de ‘gewone man/vrouw’ het uitgangspunt is voor de overheid die alweer met iets digitaals op de proppen komt.
Een simpel voorbeeld is de parkeerapp. Natuurlijk hartstikke gemakkelijk als jij de hele dag aan je telefoon vastgeplakt zit. Maar als dat nu eens niet zo is? Er zijn genoeg mensen zonder telefoon. Er zijn ook mensen die hun telefoon gewoon lekker thuis laten liggen als ze ergens naar toe gaan. Ik bijvoorbeeld.
Waarom? Dan ben ik bewust vrij van het 24/7 idee dat ik altijd bereikbaar moet zijn. Ik wil op sommige dagen en in goed gezelschap niet worden gebeld, niet worden ge-sms’t, niet worden geappt en niet worden gemaild.
Het idee dat je niet met een iPhone of zo rondloopt, is echter iets heel vreemds aan het worden bij de gemiddelde overheid. En dat is gevaarlijk. Dan worden jij en ik niet meer gezien als een vrij mens, maar als een onderdaan die aan van alles en nog wat moet voldoen. Inclusief een digitale aanwezigheid van 24 uur per dag.
