MINERVA Erfgoed
Gisteren was ik bij een bijeenkomst over erfgoed. In de gemeente Alphen aan den Rijn. Het is bijna niet te geloven, maar dat hebben we hier en ook nog heel veel.
Het punt met erfgoed is dat het gewoon niet sexy is. En dat Alphenaren er niet trots op zijn. Althans niet trots genoeg. En Boskopers ook niet. En Dammenaren en zo ook niet.
Dat heeft te maken met de nuchtere Hollandse inborst die ik godzijdank niet bezit. Het heeft ook te maken met de verregaande vernielzucht van de diverse gemeenteraden sinds de opbouw na de Tweede Wereldoorlog.
Er is heel veel afbraakbeleid gevoerd. Met als glorieuze overwinnaar de nieuwbouw uit de jaren zestig, zeventig en tachtig. Dezelfde nieuwbouw die inmiddels alweer is afgebroken of op de nominatie staat om te worden gesloopt, gerenoveerd en onherkenbaar verbouwd. Kapitaal vernietiging heet dat.
Als voorbeeld: het Oude Raadhuis aan het Visserpark is een monument. De opvolger aan de Castellumstraat heette Blauwe Hoed, in ieder geval in de volksmond, en was een spuuglelijk flatgebouw. Dat heeft een tijdje dienst gedaan en is vervolgens met de grond gelijk gemaakt en vervangen door de Alphense Glasbak. Die in ieder geval het predicaat ‘kunst’ verdiend al was het alleen maar omdat het gebouw lokaal behoorlijk verguisd is maar internationaal beroemd is.
Erfgoed dus. Monumenten, Romeins verleden, landschap zoals sierteelt en ontginningslinten, de rivier Oude Rijn en de naoorlogse stad. Ik was bij die bijeenkomst omdat ik me bezig houdt met kennisoverdracht over het Romeinse verleden van de stad en de gemeente. Weten wat je hebt, kennis delen en lokale trots.
Die erfgoedbijeenkomst maakte mij blij.
Want er waren heel veel politieke fracties die wel wilden horen, van de ambtenaren en van de aanwezige organisaties, over welk erfgoed het gaat. Organisaties die allemaal veel kennis in huis hebben en graag een steentje bij willen dragen aan een goede Erfgoedvisie.
Zodat het erfgoed, dat in ons aller hart leeft, beter en grootser kan worden uitgedragen. En zodat we allemaal trots kunnen zijn op ons verleden, ons erfgoed.
