Alphen aan den Rijn krijgt een beleidsplan voor fietsen, het Programma Fiets. Het programma vervangt de al jaren in zwang zijnde Fietsknelpunten Top 10 van de Fietsersbond.
De bond maakte elk jaar een lijst met alle knelpunten in de hele gemeente waar de fietsers last van hadden. De top 10 van de lijst werd netjes aangeboden aan de wethouder verkeer en die ging er mee aan de slag. Dat wil zeggen: er werd een beetje geshopt in dat lijstje. Wat toevallig al in een of ander plan zat, werd dan aangepakt.
De Fietsersbond had het er maar druk mee. Hun grootste prestatie is trouwens dat ze kans zagen om op alle rotonden daadwerkelijk voorrang voor de fiets voor elkaar te krijgen. Behalve op het Raoul Wallenbergplein. Daar heeft de auto gewoon voorrang.
Nu is de fiets dus het belangrijkste vervoermiddel aan het worden. In theorie dan. Voorlopig zie ik geen weg die minder druk is en staan er altijd nog aanzienlijk meer auto’s in de weg dan fietsers.
Ah. Dat laatste trek ik terug. In het stadshart staan overal fietsen. Tegen elke lantaarnpaal, bloembak en etalageruit. De nette overdekte fietsenstalling daarentegen is leeg.
Fietsers zijn trouwens de meest asociale weggebruikers van allemaal. Behalve dat ze fout parkeren, trekken ze zich ook van de andere regels weinig aan. In de Julianastraat en op de Alphense Brug wordt de vouw uit je broek gereden, aldus een van onze wethouders. Niet die van verkeer dus.
Hand uitsteken? Echt niet. Met z’n drieën of vieren naast elkaar rijden? Echt wel. Het zijn trouwens niet alleen kinderen en jongeren die zich misdragen op de fiets. De oudjes kunnen er ook wat van. Geef een ouwe vent een elektrische fiets en hij gedraagt zich in het verkeer alsof z’n viagra op is en hij die fiets als compensatie ziet.
Plus: jong en oud rijdt zonder licht alsof dat de normaalste zaak van de wereld is.
Ik verwacht binnenkort weer de nodig acties, want het wordt herfst. Dan moet iedereen met een netjes opgepoetste fiets en met licht aan van en naar huis fietsen. Om de een of andere reden kom ik dan wel altijd volwassen fietsers tegen met een zwart jack zonder licht en nooit een paar jongeren. Die doen gewoon zo’n hip ding om hun arm en dan zie je ze dus wel.
For the record: ik heb best een fiets. Een elektrische. Met een beetje achterstallig onderhoud. Twee lekke banden. Een lege accu die niet meer oplaadt. Hier en daar een vlekje. En beschimmelde handvaten. Hoe dat laatste is gebeurd, weet ik trouwens niet. Er was geen lekkage in de schuur en mijn fiets heeft nooit regen gezien.