MINERVA Housekeeper
Ik heb een housekeeper. Dat is iets heel anders dan een hulp van de thuiszorg. Dat systeem beviel me niet zo. Ik regel mijn zaakjes dan ook zelf wel.
Mijn housekeeper doet veel meer dan even mijn appartement schoonmaken. Ze heeft tijd voor een kopje koffie. Ze haalt de boodschappen als ik griep heb. Ze brengt troep naar de verschillende gescheiden afvalcontainers. Ze maakt even gauw mijn auto schoon als een lolbroek er een paar eieren op heeft laten vallen. Zo af en toe wordt er een raam gezeemd of staat ineens mijn aanrecht vol met de inhoud van de bovenkastjes. Volgend jaar komt ze vaker, want we zien allebei dat dat wel nodig is.
Er was een tijd dat ik de huishouding voor een heel gezin aankon. Er hing een lijst met klusjes voor de echtgenoot, een lijstje met klusjes voor de zoon en een lijst met klusjes voor mezelf. Koken deden we zo’n beetje om en om. Gelukkig was de echtgenoot meer van het schoonmaken dan ik. En ik was meer van klussen dan hij. Dus de voorjaarsschoonmaak was zijn ding. En de ramen van de bovenverdieping schilderen deed ik dan weer.
Tegenwoordig ben ik al blij als ik de was min of meer onder controle heb. Stofzuigen is een ramp en de boekenkasten afstoffen geen goed idee zo op een krukje. Boodschappen gaan in een karretje of het moet om een zak broodjes gaan, dan kan het wel in een boodschappentas.
Wat mij niet bevalt aan het systeem van thuiszorg? Een paar dingen.
Er loopt steeds iemand anders in je huis. Het is al vervelend genoeg dat je heel veel gewone dingen niet kunt, maar dan wil je dat niet elke week opnieuw hoeven uitleggen.
Het is ook niet echt efficiënt om elke keer te moeten vertellen waar je schoonmaakmiddelen staan en dat je allergisch bent voor ammoniak, dus dat de wc ergens anders mee wordt schoongemaakt.
Als je een beetje OCD bent, word je ook niet blij van alle prullaria die een centimeter te veel naar links of naar rechts staan. Het is ook een inbreuk op je privacy, een vreemde die aan jouw spullen zit.
Nu heb ik een vrije keuze, want ik verdien genoeg geld met alle dingen die ik wel goed kan om mijn housekeeper te betalen. Ik ben dus niet afhankelijk van de wmo-thuishulp. Hoe goed dit vangnet ook is bedoeld, het is een noodoplossing. Hoewel het systeem aan de ene kant mensen van een zorg bevrijdt, aan de andere kant is het onbetaalbaar en zijn er vooral in de persoonlijke sfeer veel nadelen.
Door de vergrijzing zijn er meer mensen die er gebruik van moeten maken en minder mensen die het systeem voor ons allemaal betalen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over waar de mensen vandaan moeten komen die voor een schijntje bij een ander de rotklusjes op willen knappen. Of waar de tijd vandaan moet komen die daarvoor nodig is.
Ik ben blij dat ik mijn eigen housekeeper kan betalen. Stiekem denk ik dat meer mensen dat best zelf kunnen. Dat zouden ze dan ook moeten doen. Dan is het systeem betaalbaarder voor al die andere mensen. En, dan kan elke thuishulp een housekeeper zijn.
