MINERVA Ongehinderd
Volgende week is er een evenement in het Alphense Stadshart. Op het Thorbeckeplein is een hindernisbaan ingericht met obstakels om het mensen die slecht zien, in rolstoelen zitten of met rollators lopen moeilijk te maken. Iedereen mag de uitdaging aangaan op donderdagmiddag 5 oktober.
Nu is het Thorbeckeplein ook op andere dagen wel een hindernisbaan. Niet alleen voor rolstoelgebruikers, maar ook voor anderen. Dat heeft er enerzijds mee te maken dat er een leuke waterspeelplaats is en gezellige hoekjes. Anderzijds is het een geschikt pleintje voor afvalcontainers van de belendende bedrijven en voor luie fietsers die hun vervoermiddel plompverloren tegen een lantaarnpaal op slot zetten en achterlaten.
Doel van het evenement Ongehinderd is in principe om aandacht te vragen voor de toegankelijkheid van winkels en winkelgebieden en andere MKB-bedrijven. Er wordt een rapport overhandigd aan wethouders Relus Breeuwsma en Anouk Noordermeer en zij zijn al bij voorbaat van harte uitgenodigd om die hindernisbaan geblinddoekt en in een rolstoel te volbrengen.
Gelukkig is wethouder Noordermeer niet voor een kleintje vervaard, want haar heb ik vorige week een nat en modderig opgravingsterrein op hoge hakken zien tackelen. En van wethouder Breeuwsma weet ik dat hij echt geen uitdaging uit de weg gaat.
Die wethouders komen er wel en de bezoekers vast ook. De echte rolstoelgebruikers en slechtzienden zijn al zo geroutineerd in het ontwijken van obstakels dat zij ook een goede kans hebben om ongehinderd die hindernisbaan af te leggen.
Waar het om gaat, is het bewustzijn bij 'gewone' mensen, de Alphense politiek en vooral het ambtenarenkorps te vergroten. Hou rekening met de beperkte medemens. In een rolstoel. Met een rollator. Zonder zicht.
Maar. Er zijn nog heel veel meer mensen die niet 'zomaar' lekker rondlopen. En met hen wordt ook geen rekening gehouden. Moeders, en vaders trouwens ook, met kinderwagens is zo'n categorie die soortgelijke problemen tegenkomt als de rolstoelgebruikers. Mensen met een hersenbeschadiging, de onzichtbare categorie die niets mankeert want je ziet niets aan hen. Mensen met een tijdelijke handicap zoals een gebroken been. Onhandige mensen. En gewone ouderen en kleine kinderen.
Kortom: er zijn heel veel mensen die moeite hebben met drempels, stoepen, scheefliggende tegels, gladde vloeren, zware deuren, trappen en trapjes, willekeurige paaltjes en ontbrekende liften. De groep die gehinderd wordt door van alles en nog wat, is dus oneindig veel groter dan alleen de categorie rolstoelgebruikers en slechtzienden.
