MINERVA Online
Ergens onderweg is het vermogen verloren gegaan om gewoon met mensen te praten, naar mensen toe te gaan en naar mensen te luisteren. Het is echter te gemakkelijk om naar de coronacrisis te wijzen. Want: ook daarvoor al werd door onze lokale overheid zwaar ingezet op digitaal online zenden.
 v2.gif)
Je kunt geen vergadering van de Alphense politiek beluisteren of er komt kritiek op de manier van communiceren. Vaak gekoppeld aan een participatietraject, maar niet altijd. De klachten komen van raadsleden in de oppositiebanken naar elke willekeurige wethouder. De klachten komen van coalitieleden richting een wethouder van een andere partij. De klachten komen echter vooral uit 'de bevolking', althans volgens de dames en heren politici.
Nu weet iedereen die ook maar iets met politiek heeft, dat het zelden een wethouder is die dit soort klachten veroorzaakt of verhelpt. Dat mogen de ambtenaren doen. Daarbij is de wethouder echter verantwoordelijk. Een slapjanus op het pluche werkt in de hand dat de communicatie, en daarmee ook de participatie, zo onder het tapijt verdwijnt. Communicatie is namelijk geen natuurlijk fenomeen voor ambtenaren en bestuurders.
Al jaren wordt in het Alphense gemeentehuis zwaar ingezet op online communicatie. Als alles maar op de gemeentelijke website staat, is het wel goed.
Besluiten, vergunningen en rapporten. Alles op de website en dan goed weggemoffeld, zodat niemand het kan vinden. Inwoners, maar ook raadsleden en journalisten, werden er wanhopig van. Niets was te vinden zelfs niet met een handvol logische zoektermen.
Ooit werd met de gedachte gespeeld dat lokale belastingen wel ergens op een website konden worden geplaatst en dat iedereen dat dan tijdig zou gaan opzoeken en betalen. Dat zou pas een mooie inkomstenbron voor de incassobureaus zijn geworden…
Het lopende coalitieakkoord tussen Nieuw Elan, CDA en GroenLinks voorziet in het werken van buiten naar binnen. In theorie een fantastisch idee. In de praktijk blijkt het zelden te werken. Niet omdat er niemand mee wil werken, maar omdat zo’n traject staat en valt met communicatie en een goed participatietraject.
Buurtgericht werken wordt het volgende project dat zal mislukken als er in de communicatie en participatie niets wezenlijk verandert. De organisatiegraad vanuit het gemeentehuis is heel hoog. De organisatiegraad vanuit de inwoners is heel laag. Dat matcht niet.
En al helemaal niet als het digitaal moet. Er zijn genoeg mensen zonder online toegang. Niet iedereen heeft een PC of iPhone met internet. Er zijn heel veel mensen die geen idee hebben waar ze online aan informatie moeten komen. Er zijn er die gewoon digibeet zijn. Daarom praten verreweg de meeste inwoners online nooit ergens over mee.
En het malle idee om 'de oudjes' dan maar te leren hoe ze met een pc moeten omgaan of om ze als vrijwilliger te gaan helpen, dat is gewoon een mal idee.
Van buiten naar binnen werkt alleen als je je doelgroep bereikt. En daarom: de 99 procent die nooit meepraat en die je niet ziet, dat zijn nou de mensen waar je als bestuur en politiek juist wel mee moet praten. En dat gaat online niet gebeuren.
