MINERVA Vrouwennetwerk
Gisteren heb ik mijn lidmaatschap van het Vrouwen Netwerk Rijnstreek opgezegd. Na een goeie anderhalf jaar treuzelen, was het welletjes.
Ooit ben ik lid geworden, omdat het me goed leek om juist met vrouwelijke ondernemers en managers van gedachten te wisselen. Jaren geleden was dat ook zo. Er werd genetwerkt bij het leven, maar ondertussen leerde je elkaar ook een beetje kennen en kon je zo gemakkelijker een telefoontje plegen voor een beetje steun of goeie raad..
Waarom dat anno nu nodig is? Omdat het voor vrouwen nog altijd lastiger is om aan de bak te komen dan voor mannen. Dat ligt niet altijd aan mannen die bevooroordeeld zijn. De tijd dat je als vrouw achter het aanrecht hoorde, is echt wel geweest. Maar het idee dat vrouwen beschermd moeten worden en dat vrouwen zwakker zijn, leeft nog steeds. Niet openlijk, maar wel onderhuids. Niet alleen bij mannen, maar juist ook bij vrouwen.
Achter het aanrecht is tegenwoordig vervangen door ‘mijn vrouw wil graag niet/minder werken als de kinderen klein zijn’ of door ‘wij hebben dat samen zo besloten’. Ik geloof niet zo in die redenen. Als dat echt democratisch zo besloten was, dan zouden er ongeveer evenveel mannen niet/minder moeten werken als vrouwen. We weten allemaal dat dat niet het geval is.
Het doet mij denken aan een online spel. In het spel is een handelshuis waar spelers wat ze teveel hebben opzetten en ruilen voor wat ze tekort komen. Er zijn drie categorieën handel die binnen elke categorie in waarde vergelijkbaar zijn. Het spel vindt handel 1:1 binnen een categorie eerlijk. En het spel vindt handel tussen verschillende categorieën 1:4 eerlijk. Waarbij 1 het duurdere product is.
Nu is het zo dat in elk handelshuis volop aanbiedingen zijn die 1:4 zijn. Dus je biedt 1 van het dure product om 4 van het goedkope te krijgen. Maar andersom gebeurt dat vrijwel nooit. Je ziet amper aanbiedingen die 4:1 zijn. Dus geen 4 goedkope voor 1 dure. Niemand is zo dom om dat op de markt te gooien. In theorie is de verhouding eerlijk, maar iedere speler weet dat dat niet waar is. Anders zou er plenty handel twee kanten op zijn.
Dat lijkt op de manier waarop vrouwen en mannen gelijk zijn in onze maatschappij. In theorie is dat ook zo. Maar aan de verhouding man:vrouw in hogere functies en op cruciale plekken in de maatschappij kun je zien dat dat niet waar is.
Daarom is ‘wij hebben dat samen zo besloten’ ook niet waar. Het is een onderhuids in stand houden van een scheve verhouding. Dat zie je als het fout loopt. Hij heeft een baan en een inkomen. Zij zit aan de grond. Dus ‘wij samen’ was een leugen.
Een vrouwennetwerk is daarom van groot belang voor vrouwelijke ondernemers en managers. Het is dan ook heel jammer dat de laatste jaren de ene coach na de andere in het netwerk terechtkwam met een leuke parttime praktijk. Daarmee werd het gehalte ‘wij hebben dat samen zo besloten’ wel heel erg groot. Wat mij betreft, schiet daarmee een serieus vrouwennetwerk voor ondernemers en managers haar doel voorbij.
