Voor team statushouders is geen dag hetzelfde. Samen zorgen zij ervoor dat statushouders de weg in de buurt beter weten te vinden, taalles krijgen en zich vooral veilig voelen. Daarbij werken zij samen  met andere organisaties. De begeleiding is intensief. Geduld is een belangrijke factor voor het goed uitvoeren van het werk.

Grote verschillen overbruggen
Als er een nieuwe statushouder vestigt in de gemeente, dan geeft de gemeente dit door aan Tom in de buurt. Daarna vindt een intakegesprek plaats om inzicht te krijgen in de persoon en de uitdagingen waar hij/zij voor staan. Dikwijls zijn er verschillende barrières die moeten worden overbrugd. Er is vaak een achterstand in de taal, de zelfstandigheid van mensen en er zijn grote verschillen in culturele achtergronden en gebruiken.

“Veel geduld tonen is in ons werk belangrijk”

Intensief traject
Statushouders  komen  in een intensief traject terecht bij  Tom in de buurt. Bij jongere statushouders  is dat een stuk intensiever dan bij een volwassen statushouder. “Jongeren hebben veel meegemaakt en zijn vaak op de vlucht. Ze missen de ondersteuning die je als jongere normaal gesproken van familie krijgt. We zien ook vaak dat de jongere druk voelt vanuit de familie. Ook komt er soms traumaverwerking bij kijken. De jongeren komen soms uit een heel benarde situatie vanuit hun thuisland. Je bent in dit proces echt een opvoeder. We leren de jongeren zich houden aan afspraken en dat is niet altijd even gemakkelijk, maar toch lukt dat vaak wel”, zegt wijkcoach Aziz.

Vertrouwen
Stap voor stap vinden statushouders hun weg. Om stappen te kunnen zetten is het voor het team van belang om een goede vertrouwensband te ontwikkelen. Jongeren voelen zich vaak op elkaar aangewezen en trekken in groepsverband op. Wijkcoach Fatima? Vindt jongeren die in kliekjes samenscholen misschien nog wel de lastigste groep. “Ze steunen veelal op elkaar en volgen elkaar ook. Soms is het alle hens aan dek als een jongere uit de ban springt.” Gelukkig staat het team er ook om ze dan op te vangen. Ook zien ze vaak hun eigen talenten niet. Fatima: “Een jongere helpen hun talent te ontdekken én te benutten in Nederland is fantastisch.”

Aziz heeft twee jongeren begeleid die op school niet meer welkom waren “Het heeft veel energie gekost om ervoor te zorgen dat de school hen nog een kans gaf, maar het is gelukt. Dan merk je echt dat de jongeren waarderen wat je voor hen doet. Ze willen heel graag, dan moeten wij helpen bij het openen van deuren.’’ Amba heeft gemerkt dat het spreken vanuit eigen ervaringenjongeren helpt bij het oplossen van zijn/haar eigen problemen. Ze zien dat ze niet de enige zijn. Fatima: ‘’Blij zijn met kleine stapjes en geduld hebben, de feeling hebben en de connectie. Dat is heel belangrijk als je deze mensen wilt helpen. Daarnaast moet je een vertrouwensband opbouwen voordat je iets voor elkaar krijgt.”

Iets betekenen voor anderen
Wijkcoach Ahmed is zelf statushouder en weet daardoor uit eigen ervaring hoe lastig het is om in Nederland de weg te vinden. “In mijn land van herkomst studeerde ik voor iets anders, maar ik merkte dat ik iets voor vluchtelingen kon betekenen.’’ Ahmed is het levende bewijs van de mogelijkheden die er zijn . Hij is degene binnen het team met volwassen statushouders werkt. ‘’Ik leg aan statushouders uit dat ze echt hun best moeten doen, maar benadruk ook dat ze niet alleen; ze zijn niet enige die tegen zaken aanlopen. En kunnen hierbij ondersteund worden. . Dat is heel belangrijk.’’

Samenwerken met ketenpartners
Statushouders staan voor de opgave om hun gezin te onderhouden, de taalbarrière te beslechten en te voldoen aan de diverse regels, papieren en betalingen die in Nederland gelden aan, die ze moeten leren kennen en aan wennen. Samenwerken met ketenpartners is daarom belangrijk. ‘’Dat is soms lastig’’, laat Fatima weten. ‘’Meer op maat werken met ketenpartners, dat zou fantastisch zijn. Dan weten ze ook dat ze niet met een doorsnee jongere te maken hebben, maar met een jongere met bagage. Die heeft een andere benadering nodig.”