Tekenen bij het kruisje?
Mevrouw was duidelijk not amused. Als blikken konden doden was dit waarschijnlijk mijn laatste column geweest. De man zat er bij en wist duidelijk niet waar hij het zoeken moest. Ze begreep er geen barst van had ze gezegd.
 v2.gif)
Ze waren, ook op aandringen weliswaar van haar vader, op huwelijksvoorwaarden getrouwd dus ze snapte echt niet waar ze voor moest tekenen. Afgesproken was dat ieder zijn eigen bezittingen zou houden en zou opdraaien voor haar of zijn eigen schulden. In ieder geval zou het door haar geërfde huis veilig zijn tegen eventuele misstappen van manlief. Een aardige vent had haar vader gezegd maar zakelijk een ongeleid projectiel.
Dat bleek ook wel toen hij had besloten , zonder overleg met het thuisfront, zich in een nieuw zakelijk avontuur te storten. Met een collega ZZP-er had hij besloten de zaak uit te breiden en samen te gaan werken als vennoten in een vennootschap onder firma. Lekker makkelijk. Contractje gedownload en ingeschreven bij de Kamer van Koophandel . Appeltje eitje dus.
Ze hadden ook samen al vast een bedrijfspand gekocht en de plaatselijk bank was bereid de heren te financieren. De heren hadden echter buiten de waard gerekend en inderdaad, dat was mevrouw. Ze moest mee-tekenen had de bank gezegd. Never nooit had vervolgens mevrouw geroepen. Tot slot had ze die huwelijksvoorwaarden niet voor Jan met de korte achternaam op laten stellen.
En ik had destijds gezegd dat de huwelijksvoorwaarden voldoende bescherming zouden bieden dus moest ik maar eens ff uitleggen waarom ze moest opdraven. De man werd steeds stiller en was rijp voor reanimatie toen ik vertelde dat indien mevrouw niet zou mee-tekenen hij en zijn zakelijke partner goed in de shit zouden zitten. De financiering zou dan niet doorgaan en dus kon de verkoper fluiten naar zijn centen.
Nu heb je mee-tekenen en mee-tekenen. Mevrouw had bijvoorbeeld mee kunnen tekenen voor het aangaan van de schuld. Daarmee zou ze medeaansprakelijk worden voor de schuld en zou deze bijvoorbeeld ook op haar vermogen en dus huis verhaald kunnen worden.
In dit geval had mevrouw dat dus niet gedaan. Ze moest echter om een andere reden mee-tekenen. In de wet is opgenomen dat de ene echtgenoot soms de toestemming nodig heeft van de andere echtgenoot. En precies daarom draaide het in dit geval.
Omdat meneer samen met een derde een schuld was aangegaan en zij beiden hoofdelijk aansprakelijk zouden zijn moest de echtgenote toestemming geven. In de wet staat namelijk dat als je je sterk maakt voor een derde, dit de toestemming vereist van de echtgenoot/echtgenote.
Dus toen ik uitlegde dat mevrouw niet aansprakelijk zou worden voor de schuld en dat haar huis veilig was tekende zij….en meneer kon weer ademhalen
Wellicht een idee om toch eerst ff te informeren voor je je in allerlei zakelijke activiteiten stort?
