Anders dan anders: eindexamenleerlingen van het Scala College voelden weinig spanning
Geen centrale eindexamens, geen eindexamenfeestjes, geen examenreizen, en geen urenlange zenuwen wachtend op dat ‘verlossende’ telefoontje. Het is een eindexamenjaar dat de geschiedenisboeken in gaat. Daarom zetten we de eindexamenleerlingen vandaag, op nationale slaagdag, in het zonnetje. Vier eindexamenleerlingen van het Scala College vertellen hoe zij de afgelopen periode hebben ervaren.
Hélène de Beer, eindexamenleerling 6 vwo
“Ik was de persconferentie aan het kijken samen met mijn zussen toen bekend werd gemaakt dat de eindexamens afgelast zouden worden.” De eerste reactie van de zus van Hélène was ‘relaxt’, maar zelf hield ze er een dubbel gevoel aan over. “Als de examens door waren gegaan, had ik echt wel veel stress gehad. Dus wat dat betreft was het wel fijn. Maar tegelijkertijd was ik ook teleurgesteld. Je hebt toch zes jaar lang naar dit moment toegewerkt en toen was het opeens klaar. We hebben het niet met elkaar af kunnen sluiten. En dingen zoals onze examenreis naar Portugal kon ook niet doorgaan. Dat zijn wel dingen die je mist.”
De eerste weken heerste er wel onzekerheid bij Hélène. “Het is toch afwachten hoe het allemaal loopt. Maar het was heel fijn dat het Scala College ons op de hoogte hield van alles wat er speelde, zoals over het doorgaan van de schoolexamens. Maar zorgen waren er daarna eigenlijk niet meer, omdat ik er het hele jaar gewoon goed voorstond. Er zou eigenlijk niks meer mis kunnen gaan.”
Maar vanuit school werd er wel alles gedaan om de eindexamenleerlingen toch die spanning te laten voelen. “De laatste cijfers van de toetsweek hadden de docenten niet ingevuld, om het toch nog een beetje spannend te houden. Toen ik gebeld werd voelde ik toch nog wel een soort van spanning. Ik vond het heel leuk dat ze zo toch nog een beetje die normale situatie probeerde na te bootsen.”
Het onderwijs op afstand ervaarde ze vooral fijn vanwege de steun die docenten gaven. “Aan het begin was het natuurlijk chaotisch, maar dat is logisch omdat het voor iedereen wennen is aan de nieuwe situatie. Docenten moeten ook hun weg nog vinden”, vertelt Hélène. “Maar wat ik vooral heel fijn vond was alle positiviteit en alle berichten van docenten. Dit gaf echt het gevoel alsof je gesteund werd.”
Dylan Violenes, eindexamenleerling 4 vmbo
Voor Dylan kwam het nieuws dat de centrale eindexamens geen doorgang zouden vinden als een aangename verrassing. “Ik was er eigenlijk heel blij mee. Mijn cijfers waren wel goed, maar ik wist niet zeker of ik het zou halen. Zo voelde ik die druk of onzekerheid niet meer. Sommige mensen zijn jaloers dat we de eindexamens niet hebben hoeven maken, maar daar sta ik vrij nuchter tegenover. Het is nu eenmaal zo.”
Er waren nog maar weinig lessen op afstand die werden gegeven. “De lessen die ik kreeg waren goed. Het was ook wel leuk om mijn klasgenoten op afstand te zien, dat is heel anders. Verder vond ik het onderwijs op afstand wel lekker, je kon gewoon op bed liggen”, lacht Dylan. “Maar natuurlijk mis je ook dingen, zoals geintjes maken met klasgenoten of samen sporten. Het onderwijs op afstand zorgde niet echt voor problemen, maar het is wel jammer om het examenjaar zo af te moeten sluiten. Je had het je natuurlijk allemaal anders voorgesteld.”
Het nieuws dat hij geslaagd was kreeg Dylan op 18 mei al te horen. Dat verliep niet helemaal vlekkeloos, maar daar moet hij alleen maar om lachen. “Er was wat gedoe met de telefoon, dus het duurde even voordat dat allemaal goed ging. Maar die spanning die eindexamenleerlingen normaal voelen, was er eigenlijk niet. “Natuurlijk heb je even een paar seconden die twijfel, maar ik wist dat het goed was, dus spanning was nergens voor nodig.”
Mikki Toirkens, eindexamenleerling 5 havo
Mikki hield een dubbel gevoel over aan de afgelasting van de centrale eindexamens. “Aan de ene kant voelt het niet doorgaan van de eindexamens niet als een gemis. Er viel namelijk echt wel een last van mijn schouders af toen ik te horen kreeg dat het niet doorging. Maar tegelijkertijd is het jammer, want je mist nu wel alle ervaringen eromheen. Dat maakt me soms wel verdrietig, maar soms ook wel boos. Als je kijkt hoe het nu gaat, dan denk ik wel eens, ‘de examens hadden gewoon door kunnen gaan, had daar nog even twee keer over nagedacht’.”
Maar onzekerheid over of ze geslaagd zou zijn, had Mikki eigenlijk niet. “Door mijn goede cijfers was het eigenlijk al zeker dat ik geslaagd zou zijn. Het was nog wel even spannend wat voor cijfers ik voor mijn laatste toetsten had gehaald, omdat je het toch met mooie cijfers af wilt sluiten. De spanning was er dan ook wel toen ik gebeld werd, maar dat was meer spanning van ‘ik hoor het eindelijk’ in plaats van ‘ben ik geslaagd’.”
Lessen heeft Mikki amper nog gevolgd toen er over werd gegaan op onderwijs op afstand. “Het waren weinig lessen die we kregen. De periode was voornamelijk gericht op toetsvoorbereiding. We hebben wel een paar lessen gehad waar we vragen konden stellen, dat was wel fijn. Het is alleen jammer dat je alles rondom de eindexamens moet missen. Je mist de stress en de ontlading die erbij horen. We zullen wel altijd bekend staan als ‘die generatie waarbij de eindexamens waren afgelast’”, lacht Mikki.
Koen van der Ven, eindexamenleerling 4 vmbo
“Ik vond het niet heel erg dat de eindexamens werden afgelast. Zelf stond ik er goed voor, dus ik wist dat dat voor mij geen probleem zou vormen. Het hele jaar door had ik goede cijfers gehaald. Zelfs met allemaal enen zou ik het waarschijnlijk nog gehaald hebben”, lacht Koen. “Het was vooral een lekker vooruitzicht dat ik nu niet zoveel hoefde te leren.”
Koen was blij dat het onderwijs op afstand voor eindexamenleerlingen snel voorbij was. “We hebben een aantal weken thuis onderwijs gehad en ik moet zeggen dat ik daar weinig fan van was. Ik merkte dat ik thuis snel afgeleid was, dat had ik op school een stuk minder. Daar kon ik me goed concentreren. Ik vond het dan ook niet erg dat we niet veel lessen meer hadden.”
Op 18 mei kwam het verlossende telefoontje. Ondanks dat hij er goed voor stond, voelde hij nog wel een bepaalde spanning. “Je zou het niet verwachten, maar ik was toch een soort gespannen. Het was wel gezonde spanning omdat ik wist dat ik geslaagd was, maar toch. Het is toch het verlossende telefoontje waar je al die tijd op hebt gewacht.”
Koen vervolgt: “Het is jammer dat alle geplande examenfeestjes en dergelijke niet doorgaan, maar dat hoort er nu eenmaal bij in deze tijd. We kunnen er helaas niet veel aan veranderen. Maar hopelijk komt er later nog een moment waarop we het goed kunnen vieren!”
