Gezond eten is een sociaal probleem
Een hele week eten voor 50 euro in je eentje? Dan kan. Met z'n tweeën wordt het lastiger. Voor een gezin met kinderen kan amper. Gezond en goed eten voor 5 tientjes is een hele opgave. Eerlijk gezegd kan dat gewoon niet. Het wordt dan compromissen sluite
Het gaat ook niet alleen om fatsoenlijk eten. Het gaat ook om je sociale leven. Want: waar betaal je een traktatie voor de kinderen van? Waar betaal je een gezellige lunch met die oude schoolvriendin van? Hoe leg je uit in de kroeg dat je het bij één biertje laat? Hoe kun je ooit 'die mensen' - de nieuwe buren, je schoonouders, je collega's – terugvragen?
Tijdens het experiment Food4Fifty – een hele week gezond eten voor 50 euro – zijn we allemaal op uitdagingen gestuit. Het komt er in het kort op neer dat iedereen een eigen manier heeft van omgaan met voedsel. Als je dat moet veranderen, is dat lastig.
Gezond eten binnen een klein budget is net zoiets als op dieet gaan. Je mag allerlei zaken niet en je moet andere dingen juist wel. Ergens in je achterhoofd hoor je dan steeds een stemmetje...
Mijn stemmetje riep halverwege de week om koekjes. En ik ben helemaal geen koekjesmens. Negen van de tien keer laat ik een koekje op de rand van het schoteltje liggen. Ze staan zeker niet op mijn boodschappenlijstje. En toch wilde ik per se een koekje. Ik heb ze niet gekocht, de portemonnee was helemaal leeg.
Er zijn natuurlijk legio creatieve mogelijkheden om toch een beetje met 50 euro per week uit te komen. De meeste oplossingen zijn echter lange termijn oplossingen. Dat doe je niet in een week.
Zo kun je op aanbiedingenjacht en dan grote porties koken en het grootste deel invriezen. Mijn variant op dat thema zijn de acties van meneer C1000: zalm in de aanbieding, scharrelkip in de aanbieding en varkenshaasjes in de aanbieding. Mijn vriesvak ligt er vol mee.
Niet iedereen heeft een volkstuin met een aardappelveld en meer aardbeien dan je ooit op zult eten. Als alternatief kun in je eigen achtertuin een paar appelboompjes en bessenstruiken planten. Tuin op het zuiden? Met de klimaatsverandering zal elke druivenplant een fantastische oogst opleveren. Tomatenplanten in potten op het terras. En de rest van de bestrating vervangen door een paar groentebedden. Je eigen moestuin met je favoriete groenten naast de achterdeur.
Simpel oplossingen zijn er ook: al mijn lievelingskruiden in een pot in de vensterbank. Op de markt aan het eind van de dag kijken wat er voor bodemprijzen weggaat. En die euroknallers natuurlijk.
Wat we allemaal niet kunnen oplossen en ook vaak gewoon niet beseffen, is het sociale probleem van mensen die maar net rond kunnen komen. Ik stap heel gemakkelijk Barista binnen voor koffie met cheesecake, De Burgemeester voor een simpele lunch of Alle Hens voor een maaltijdsalade. Met een wijntje en een cappuccino of muntthee toe. Maar als dat tientje - of twee - niet in je portemonnee zit, zeg je altijd 'nee'. En voor je het weet lig je eruit bij je netwerk.
Dus settel je voor frites, spaghetti of een boterham. Dan kun je in ieder geval gewoon meedoen tijdens de vrijdagmiddagborrel óf je hoeft het kind dit jaar niet ziek te melden op zijn/haar verjaardag.
Kortom: weinig geld om eten te kopen is geen voedselprobleem, maar een sociaal probleem.
