MINERVA Democratie
Onze de dames en heren politici worden zo af en toe niet gehinderd door enige kennis van zaken. Dat is jammer, want zij moeten wel besluiten nemen voor ons allemaal.
Voor onze democratie is het goed als onze volksvertegenwoordigers weten waar ze het over hebben. Gelukkig zijn er gemeenteraadsleden die hun stukken lezen en goed beslagen ten ijs komen. Er zijn er echter genoeg die hun leesbril voorgoed achter slot en grendel hebben gelegd en zich beperken tot roeptoeteren vanaf het pluche.
Ook zijn er een paar die zo eigenwijs zijn dat ze net zolang zoeken totdat ze één slecht onderbouwd artikel hebben gevonden dat bewijst dat zij de wijsheid in pacht hebben. Erger nog: er zijn raadsleden die per se gelijk willen hebben ook al staart de waarheid hen in het gezicht en zijn er 38 collega-raadsleden die zich afvragen onder welke steen dit raadslid heeft gelegen.
Het gevaarlijke van gemeenteraadsleden die geen kennis van zaken hebben, is dat zij dus wel de besluiten moeten nemen voor ons allemaal.
Ik word liever niet vertegenwoordigd door volksvertegenwoordigers die last hebben van vooroordelen en onderbuikgevoelens. Als je roept dat je een mening hebt, maar je kunt geen enkel concreet voorbeeld noemen dan is dat een vooroordeel. Als je meldt dat je iets zeker weet, maar je kunt dat nergens mee onderbouwen dan is dat een onderbuikgevoel.
Vooroordelen en onderbuikgevoelens zijn gevaarlijk voor een democratie.
Dan worden besluiten namelijk niet genomen, omdat die het beste zijn voor ons allemaal. Dan worden besluiten genomen omdat één persoon dat zo vindt. En vooral, omdat die ene persoon vindt dat hij of zij recht heeft op een eigen mening.
Ik zie dan nog liever een paar lui die vanaf de kantlijn best wel wijze dingen roepen aan het stuur. Dan maar terug naar de tijd waarbij men een scherf met ja of nee erop inleverde. De oervorm van het referendum, zeg maar.
