ROMEINEN Schilder
Als je de geschiedenisboekjes moet geloven, hadden Romeinse vrouwen niks te vertellen. Thuis niet waar de pater familias het voor het zeggen had. Buitenshuis evenmin want de vrouw stond achter de kookpot. Gelukkig hoeven we die boekjes niet te geloven: vrouwen waren ook gewoon zelfstandig aan het werk.
Romeinse vrouwen moesten net als de mannen in hun onderhoud voorzien, eigenlijk net als wij. Zij hadden vaak een zelfstandig beroep of een bedrijf of ze werkten mee in het familiebedrijf of op de boerderij. Net als jongens konden ook meisjes als leerling aan de slag in een beroep naar hun keuze.
Een mooi beroep is dat van schilder. De Romeinen decoreerden hun huizen graag. Ook in het oude Albaniana. Er is beschilderd pleisterwerk van muren teruggevonden tussen de resten Romeins puin aan de Molenvliet.
De muren werden over het algemeen al fresco beschilderd. De schildering werd dan aangebracht in het natte pleisterwerk. Daardoor werden wand en schildering na het drogen een geheel.
Pleisterwerk kan overigens ook droog of halfdroog worden beschilderd.
Behalve op gepleisterde muren werd ook geschilderd op houten panelen. Bijvoorbeeld portretten en dodenportretten.
Een bekende schildertechniek is die van encaustiek. Gekleurd materiaal werd met de hand gemalen met een stamper in een vijzel tot een fijn poeder. Daarna werd het pigment vermengd met bijenwas. Met het pigment- en wasmengsel werd dan geverfd.
Een andere techniek is tempera. Daarbij wordt het fijne pigmentpoeder gemengd met water en eidooier. De dooier is olieachtig. Door het verdampen van het water tijdens het drogen van het schilderij is de verf niet meer oplosbaar. Deze blijft dan ook eeuwenlang goed bewaard.
2022 is uitgeroepen tot het Limesjaar: Alphen, wereldstad aan de Limes. Met deze serie artikelen staan we stil bij het Romeinse verleden van Alphen aan den Rijn.
